Nazwisko mężczyzny (pan) - WĄTRUK |
---|
Mianownik (kto?) : Wątruk |
To jest Jan Wątruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Wątruka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Wątruka. |
Celownik (komu?) : Wątrukowi |
Janowi Wątrukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Wątruka |
Nikt tam nie widział Jana Wątruka. |
Narzędnik (z kim?) : Wątrukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wątrukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Wątruku |
Nie rozmawiamy o Janie Wątruku. |
Wołacz (o!): Wątruku |
Mój drogi Janie Wątruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - WĄTRUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Wątruk |
Autorką artykułu jest Ewa Wątruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Wątruk |
Udałem się po poradę do Ewy Wątruk. |
Celownik (komu?) : Wątruk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Wątruk. |
Biernik (kogo?) : Wątruk |
Wszyscy lubią Ewę Wątruk. |
Narzędnik (z kim?) : Wątruk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wątruk. |
Miejscownik (o kim?) : Wątruk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Wątruk. |
Wołacz (o!): Wątruk |
Mylisz się Ewo Wątruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WĄTRUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Wątrukowie, Wątrucy, depr. Wątruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Wątrukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wątruków |
Sprawa Ewy i Jana Wątruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Wątrukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wątrukom. |
Biernik (kogo?) : Wątruków |
Ewę i Jana Wątruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Wątrukami |
Z Ewą i Janem Wątrukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Wątrukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wątrukach. |
Wołacz (o!): Wątrukowie, Wątrucy, depr. Wątruki |
Ewo i Janie Wątrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WĄTRUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Wątruk |
To są siostry Ewa i Magda Wątruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Wątruk |
Przed domem Ewy i Magdy Wątruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Wątruk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wątruk. |
Biernik (kogo?) : Wątruk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wątruk. |
Narzędnik (z kim?) : Wątruk |
Wywiad z Ewą i Magdą Wątruk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Wątruk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wątruk. |
Wołacz (o!): Wątruk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Wątruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa WĄTRUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WĄTRUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - WĄTRUK
eOdmiany.pl ©2024