Nazwisko mężczyzny (pan) - WĄTRUCKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Wątrucka |
To jest Jan Wątrucka. |
Dopełniacz (kogo?) : Wątrucki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Wątrucki. |
Celownik (komu?) : Wątrucce |
Janowi Wątrucce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Wątruckę |
Nikt tam nie widział Jana Wątruckę. |
Narzędnik (z kim?) : Wątrucką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wątrucką. |
Miejscownik (o kim?) : Wątrucce |
Nie rozmawiamy o Janie Wątrucce. |
Wołacz (o!): Wątrucko |
Mój drogi Janie Wątrucko. |
Nazwisko kobiety (pani) - WĄTRUCKA |
---|
Mianownik (kto?) : Wątrucka |
Autorką artykułu jest Ewa Wątrucka. |
Dopełniacz (kogo?) : Wątruckiej |
Udałem się po poradę do Ewy Wątruckiej. |
Celownik (komu?) : Wątruckiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Wątruckiej. |
Biernik (kogo?) : Wątrucką |
Wszyscy lubią Ewę Wątrucką. |
Narzędnik (z kim?) : Wątrucką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wątrucką. |
Miejscownik (o kim?) : Wątruckiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Wątruckiej. |
Wołacz (o!): Wątrucka |
Mylisz się Ewo Wątrucka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WĄTRUCKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Wątruckowie, depr. Wątrucki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Wątruckowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wątrucków |
Sprawa Ewy i Jana Wątrucków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Wątruckom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wątruckom. |
Biernik (kogo?) : Wątrucków |
Ewę i Jana Wątrucków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Wątruckami |
Z Ewą i Janem Wątruckami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Wątruckach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wątruckach. |
Wołacz (o!): Wątruckowie, depr. Wątrucki |
Ewo i Janie Wątruckowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WĄTRUCKA |
---|
Mianownik (kto?) : Wątruckie |
To są siostry Ewa i Magda Wątruckie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wątruckich |
Przed domem Ewy i Magdy Wątruckich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Wątruckim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wątruckim. |
Biernik (kogo?) : Wątruckie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wątruckie. |
Narzędnik (z kim?) : Wątruckimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Wątruckimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Wątruckich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wątruckich. |
Wołacz (o!): Wątruckie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Wątruckie! |
Zobacz podział na sylaby słowa WĄTRUCKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WĄTRUCKA
Zobacz synonimy słowa WĄTRUCKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - WĄTRUCKA
Wybrane słowoRubikonrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
rubikony, rubikonu, rubikonów, rubikonowi, rubikonom, rubikonie, rubikonem, rubikonami, rubikonach, ,...
eOdmiany.pl ©2024