Nazwisko mężczyzny (pan) - WAKULENKO |
---|
Mianownik (kto?) : Wakulenko |
To jest Jan Wakulenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Wakulenki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Wakulenki. |
Celownik (komu?) : Wakulence |
Janowi Wakulence dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Wakulenkę |
Nikt tam nie widział Jana Wakulenkę. |
Narzędnik (z kim?) : Wakulenką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wakulenką. |
Miejscownik (o kim?) : Wakulence |
Nie rozmawiamy o Janie Wakulence. |
Wołacz (o!): Wakulenko |
Mój drogi Janie Wakulenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - WAKULENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Wakulenko |
Autorką artykułu jest Ewa Wakulenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Wakulenko |
Udałem się po poradę do Ewy Wakulenko. |
Celownik (komu?) : Wakulenko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Wakulenko. |
Biernik (kogo?) : Wakulenko |
Wszyscy lubią Ewę Wakulenko. |
Narzędnik (z kim?) : Wakulenko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wakulenko. |
Miejscownik (o kim?) : Wakulenko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Wakulenko. |
Wołacz (o!): Wakulenko |
Mylisz się Ewo Wakulenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WAKULENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Wakulenkowie, depr. Wakulenki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Wakulenkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wakulenków |
Sprawa Ewy i Jana Wakulenków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Wakulenkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wakulenkom. |
Biernik (kogo?) : Wakulenków |
Ewę i Jana Wakulenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Wakulenkami |
Z Ewą i Janem Wakulenkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Wakulenkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wakulenkach. |
Wołacz (o!): Wakulenkowie, depr. Wakulenki |
Ewo i Janie Wakulenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WAKULENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Wakulenko |
To są siostry Ewa i Magda Wakulenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Wakulenko |
Przed domem Ewy i Magdy Wakulenko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Wakulenko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wakulenko. |
Biernik (kogo?) : Wakulenko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wakulenko. |
Narzędnik (z kim?) : Wakulenko |
Wywiad z Ewą i Magdą Wakulenko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Wakulenko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wakulenko. |
Wołacz (o!): Wakulenko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Wakulenko! |
Zobacz podział na sylaby słowa WAKULENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WAKULENKO
Zobacz synonimy słowa WAKULENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - WAKULENKO
eOdmiany.pl ©2024