Odmiana nazwiska - WALIGURA
Odmiana przez przypadki nazwiska WALIGURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - WALIGURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Waligura |
| To jest Jan Waligura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Waligury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Waligury. |
| Celownik (komu?) : Waligurze |
| Janowi Waligurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Waligurę |
| Nikt tam nie widział Jana Waligurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Waligurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Waligurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Waligurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Waligurze. |
| Wołacz (o!): Waliguro |
| Mój drogi Janie Waliguro. |
Nazwisko kobiety (pani) - WALIGURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Waligura |
| Autorką artykułu jest Ewa Waligura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Waligury |
| Udałem się po poradę do Ewy Waligury. |
| Celownik (komu?) : Waligurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Waligurze. |
| Biernik (kogo?) : Waligurę |
| Wszyscy lubią Ewę Waligurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Waligurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Waligurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Waligurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Waligurze. |
| Wołacz (o!): Waliguro |
| Mylisz się Ewo Waliguro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WALIGURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Waligurowie, depr. Waligury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Waligurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Waligurów |
| Sprawa Ewy i Jana Waligurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Waligurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Waligurom. |
| Biernik (kogo?) : Waligurów |
| Ewę i Jana Waligurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Waligurami |
| Z Ewą i Janem Waligurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Waligurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Waligurach. |
| Wołacz (o!): Waligurowie, depr. Waligury |
| Ewo i Janie Waligurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WALIGURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Waligury |
| To są siostry Ewa i Magda Waligury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Waligur |
| Przed domem Ewy i Magdy Waligur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Waligurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Waligurom. |
| Biernik (kogo?) : Waligury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Waligury. |
| Narzędnik (z kim?) : Waligurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Waligurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Waligurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Waligurach. |
| Wołacz (o!): Waligury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Waligury! |
Wszystkie odmiany nazwiska WALIGURA:
Waligura, Waligury, Waligurze, Waligurę, Waligurą, Waliguro, Waligurowie, Waligurów, Waligurom, Waligurami, Waligurach, Waligur,
Zobacz podział na sylaby słowa WALIGURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WALIGURA
Zobacz synonimy słowa WALIGURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - WALIGURA
Wybrane słowo