Nazwisko mężczyzny (pan) - WANDERKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Wanderka |
To jest Jan Wanderka. |
Dopełniacz (kogo?) : Wanderki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Wanderki. |
Celownik (komu?) : Wanderce |
Janowi Wanderce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Wanderkę |
Nikt tam nie widział Jana Wanderkę. |
Narzędnik (z kim?) : Wanderką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wanderką. |
Miejscownik (o kim?) : Wanderce |
Nie rozmawiamy o Janie Wanderce. |
Wołacz (o!): Wanderko |
Mój drogi Janie Wanderko. |
Nazwisko kobiety (pani) - WANDERKA |
---|
Mianownik (kto?) : Wanderka |
Autorką artykułu jest Ewa Wanderka. |
Dopełniacz (kogo?) : Wanderki |
Udałem się po poradę do Ewy Wanderki. |
Celownik (komu?) : Wanderce |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Wanderce. |
Biernik (kogo?) : Wanderkę |
Wszyscy lubią Ewę Wanderkę. |
Narzędnik (z kim?) : Wanderką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wanderką. |
Miejscownik (o kim?) : Wanderce |
Koleżanki plotkowały o Ewie Wanderce. |
Wołacz (o!): Wanderko |
Mylisz się Ewo Wanderko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WANDERKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Wanderkowie, depr. Wanderki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Wanderkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wanderków |
Sprawa Ewy i Jana Wanderków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Wanderkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wanderkom. |
Biernik (kogo?) : Wanderków |
Ewę i Jana Wanderków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Wanderkami |
Z Ewą i Janem Wanderkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Wanderkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wanderkach. |
Wołacz (o!): Wanderkowie, depr. Wanderki |
Ewo i Janie Wanderkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WANDERKA |
---|
Mianownik (kto?) : Wanderki |
To są siostry Ewa i Magda Wanderki. |
Dopełniacz (kogo?) : Wanderek |
Przed domem Ewy i Magdy Wanderek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Wanderkom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wanderkom. |
Biernik (kogo?) : Wanderki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wanderki. |
Narzędnik (z kim?) : Wanderkami |
Wywiad z Ewą i Magdą Wanderkami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Wanderkach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wanderkach. |
Wołacz (o!): Wanderki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Wanderki! |
Zobacz podział na sylaby słowa WANDERKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WANDERKA
Zobacz synonimy słowa WANDERKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - WANDERKA
Wybrane słowogontrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2024