Odmiana nazwiska - WAŃCZURA
Odmiana przez przypadki nazwiska WAŃCZURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - WAŃCZURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wańczura |
| To jest Jan Wańczura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wańczury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wańczury. |
| Celownik (komu?) : Wańczurze |
| Janowi Wańczurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Wańczurę |
| Nikt tam nie widział Jana Wańczurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Wańczurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wańczurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Wańczurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Wańczurze. |
| Wołacz (o!): Wańczuro |
| Mój drogi Janie Wańczuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - WAŃCZURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wańczura |
| Autorką artykułu jest Ewa Wańczura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wańczury |
| Udałem się po poradę do Ewy Wańczury. |
| Celownik (komu?) : Wańczurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wańczurze. |
| Biernik (kogo?) : Wańczurę |
| Wszyscy lubią Ewę Wańczurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Wańczurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wańczurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Wańczurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wańczurze. |
| Wołacz (o!): Wańczuro |
| Mylisz się Ewo Wańczuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WAŃCZURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wańczurowie, depr. Wańczury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wańczurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wańczurów |
| Sprawa Ewy i Jana Wańczurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Wańczurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wańczurom. |
| Biernik (kogo?) : Wańczurów |
| Ewę i Jana Wańczurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Wańczurami |
| Z Ewą i Janem Wańczurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Wańczurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wańczurach. |
| Wołacz (o!): Wańczurowie, depr. Wańczury |
| Ewo i Janie Wańczurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WAŃCZURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wańczury |
| To są siostry Ewa i Magda Wańczury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wańczur |
| Przed domem Ewy i Magdy Wańczur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Wańczurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wańczurom. |
| Biernik (kogo?) : Wańczury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wańczury. |
| Narzędnik (z kim?) : Wańczurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Wańczurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Wańczurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wańczurach. |
| Wołacz (o!): Wańczury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wańczury! |
Wszystkie odmiany nazwiska WAŃCZURA:
Wańczura, Wańczury, Wańczurze, Wańczurę, Wańczurą, Wańczuro, Wańczurowie, Wańczurów, Wańczurom, Wańczurami, Wańczurach, Wańczur,Zobacz nazwiska podobne do WAŃCZURA:
WAŃCZUK, WAŃCZUROWSKA, WAŃCZUROWSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa WAŃCZURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WAŃCZURA
Zobacz synonimy słowa WAŃCZURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - WAŃCZURA
Wybrane słowowykopekrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy