Odmiana nazwiska - WERB
Odmiana przez przypadki nazwiska WERB:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - WERB |
|---|
| Mianownik (kto?) : Werb |
| To jest Jan Werb. |
| Dopełniacz (kogo?) : Werba |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Werba. |
| Celownik (komu?) : Werbowi |
| Janowi Werbowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Werba |
| Nikt tam nie widział Jana Werba. |
| Narzędnik (z kim?) : Werbem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Werbem. |
| Miejscownik (o kim?) : Werbie |
| Nie rozmawiamy o Janie Werbie. |
| Wołacz (o!): Werbie |
| Mój drogi Janie Werbie. |
Nazwisko kobiety (pani) - WERBNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Werb |
| Autorką artykułu jest Ewa Werb. |
| Dopełniacz (kogo?) : Werb |
| Udałem się po poradę do Ewy Werb. |
| Celownik (komu?) : Werb |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Werb. |
| Biernik (kogo?) : Werb |
| Wszyscy lubią Ewę Werb. |
| Narzędnik (z kim?) : Werb |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Werb. |
| Miejscownik (o kim?) : Werb |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Werb. |
| Wołacz (o!): Werb |
| Mylisz się Ewo Werb! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WERBRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Werbowie, depr. Werby |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Werbowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Werbów |
| Sprawa Ewy i Jana Werbów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Werbom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Werbom. |
| Biernik (kogo?) : Werbów |
| Ewę i Jana Werbów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Werbami |
| Z Ewą i Janem Werbami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Werbach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Werbach. |
| Wołacz (o!): Werbowie, depr. Werby |
| Ewo i Janie Werbowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WERBNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Werb |
| To są siostry Ewa i Magda Werb. |
| Dopełniacz (kogo?) : Werb |
| Przed domem Ewy i Magdy Werb doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Werb |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Werb. |
| Biernik (kogo?) : Werb |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Werb. |
| Narzędnik (z kim?) : Werb |
| Wywiad z Ewą i Magdą Werb był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Werb |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Werb. |
| Wołacz (o!): Werb |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Werb! |
Wszystkie odmiany nazwiska WERB:
Werb, Werba, Werbowi, Werbem, Werbie, Werbowie, Werby, Werbów, Werbom, Werbami, Werbach,Zobacz nazwiska podobne do WERB:
WESOŁOWSKA, WERNER, WEBER, WEGNER, WEISS, WENCEL, WENTA, WESOŁEK, WERESZCZYŃSKA, WEŁNA, WESOŁA, WEJMAN, WENDT, WELC, WEREMCZUK,
Zobacz podział na sylaby słowa WERB
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WERB
Zobacz anagramy i słowa z liter - WERB
Wybrane słowo