Odmiana nazwiska - WIERKUS
Odmiana przez przypadki nazwiska WIERKUS:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - WIERKUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wierkus |
| To jest Jan Wierkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wierkusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wierkusa. |
| Celownik (komu?) : Wierkusowi |
| Janowi Wierkusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Wierkusa |
| Nikt tam nie widział Jana Wierkusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Wierkusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wierkusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Wierkusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Wierkusie. |
| Wołacz (o!): Wierkusie |
| Mój drogi Janie Wierkusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - WIERKUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wierkus |
| Autorką artykułu jest Ewa Wierkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wierkus |
| Udałem się po poradę do Ewy Wierkus. |
| Celownik (komu?) : Wierkus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wierkus. |
| Biernik (kogo?) : Wierkus |
| Wszyscy lubią Ewę Wierkus. |
| Narzędnik (z kim?) : Wierkus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wierkus. |
| Miejscownik (o kim?) : Wierkus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wierkus. |
| Wołacz (o!): Wierkus |
| Mylisz się Ewo Wierkus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WIERKUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wierkusowie, depr. Wierkusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wierkusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wierkusów |
| Sprawa Ewy i Jana Wierkusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Wierkusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wierkusom. |
| Biernik (kogo?) : Wierkusów |
| Ewę i Jana Wierkusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Wierkusami |
| Z Ewą i Janem Wierkusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Wierkusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wierkusach. |
| Wołacz (o!): Wierkusowie, depr. Wierkusy |
| Ewo i Janie Wierkusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WIERKUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wierkus |
| To są siostry Ewa i Magda Wierkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wierkus |
| Przed domem Ewy i Magdy Wierkus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Wierkus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wierkus. |
| Biernik (kogo?) : Wierkus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wierkus. |
| Narzędnik (z kim?) : Wierkus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Wierkus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Wierkus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wierkus. |
| Wołacz (o!): Wierkus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wierkus! |
Wszystkie odmiany nazwiska WIERKUS:
Wierkus, Wierkusa, Wierkusowi, Wierkusem, Wierkusie, Wierkusowie, Wierkusy, Wierkusów, Wierkusom, Wierkusami, Wierkusach,Zobacz nazwiska podobne do WIERKUS:
WIERKIEWICZ, WIERKOWSKA, WIERKOWICZ, WIERKIN, WIERKULIN, WIERKOWSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa WIERKUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WIERKUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - WIERKUS
Wybrane słowo