Nazwisko mężczyzny (pan) - WIERUCKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Wierucka |
To jest Jan Wierucka. |
Dopełniacz (kogo?) : Wierucki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Wierucki. |
Celownik (komu?) : Wierucce |
Janowi Wierucce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Wieruckę |
Nikt tam nie widział Jana Wieruckę. |
Narzędnik (z kim?) : Wierucką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wierucką. |
Miejscownik (o kim?) : Wierucce |
Nie rozmawiamy o Janie Wierucce. |
Wołacz (o!): Wierucko |
Mój drogi Janie Wierucko. |
Nazwisko kobiety (pani) - WIERUCKA |
---|
Mianownik (kto?) : Wierucka |
Autorką artykułu jest Ewa Wierucka. |
Dopełniacz (kogo?) : Wieruckiej |
Udałem się po poradę do Ewy Wieruckiej. |
Celownik (komu?) : Wieruckiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Wieruckiej. |
Biernik (kogo?) : Wierucką |
Wszyscy lubią Ewę Wierucką. |
Narzędnik (z kim?) : Wierucką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wierucką. |
Miejscownik (o kim?) : Wieruckiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Wieruckiej. |
Wołacz (o!): Wierucka |
Mylisz się Ewo Wierucka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WIERUCKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Wieruckowie, depr. Wierucki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Wieruckowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wierucków |
Sprawa Ewy i Jana Wierucków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Wieruckom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wieruckom. |
Biernik (kogo?) : Wierucków |
Ewę i Jana Wierucków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Wieruckami |
Z Ewą i Janem Wieruckami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Wieruckach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wieruckach. |
Wołacz (o!): Wieruckowie, depr. Wierucki |
Ewo i Janie Wieruckowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WIERUCKA |
---|
Mianownik (kto?) : Wieruckie |
To są siostry Ewa i Magda Wieruckie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wieruckich |
Przed domem Ewy i Magdy Wieruckich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Wieruckim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wieruckim. |
Biernik (kogo?) : Wieruckie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wieruckie. |
Narzędnik (z kim?) : Wieruckimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Wieruckimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Wieruckich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wieruckich. |
Wołacz (o!): Wieruckie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Wieruckie! |
Zobacz podział na sylaby słowa WIERUCKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WIERUCKA
Zobacz synonimy słowa WIERUCKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - WIERUCKA
Wybrane słowowiewaćczasownik niedokonanyodmiany:
wiewałem, wiewałam, wiewałeś, wiewałaś, wiewał, wiewała, wiewało, wiewaliśmy, wiewałyśmy, wiewaliście, wiewałyście, ,...
eOdmiany.pl ©2024