Nazwisko mężczyzny (pan) - WIKTORKO |
---|
Mianownik (kto?) : Wiktorko |
To jest Jan Wiktorko. |
Dopełniacz (kogo?) : Wiktorki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Wiktorki. |
Celownik (komu?) : Wiktorce |
Janowi Wiktorce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Wiktorkę |
Nikt tam nie widział Jana Wiktorkę. |
Narzędnik (z kim?) : Wiktorką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wiktorką. |
Miejscownik (o kim?) : Wiktorce |
Nie rozmawiamy o Janie Wiktorce. |
Wołacz (o!): Wiktorko |
Mój drogi Janie Wiktorko. |
Nazwisko kobiety (pani) - WIKTORKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Wiktorko |
Autorką artykułu jest Ewa Wiktorko. |
Dopełniacz (kogo?) : Wiktorko |
Udałem się po poradę do Ewy Wiktorko. |
Celownik (komu?) : Wiktorko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Wiktorko. |
Biernik (kogo?) : Wiktorko |
Wszyscy lubią Ewę Wiktorko. |
Narzędnik (z kim?) : Wiktorko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wiktorko. |
Miejscownik (o kim?) : Wiktorko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Wiktorko. |
Wołacz (o!): Wiktorko |
Mylisz się Ewo Wiktorko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WIKTORKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Wiktorkowie, depr. Wiktorki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Wiktorkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wiktorków |
Sprawa Ewy i Jana Wiktorków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Wiktorkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wiktorkom. |
Biernik (kogo?) : Wiktorków |
Ewę i Jana Wiktorków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Wiktorkami |
Z Ewą i Janem Wiktorkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Wiktorkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wiktorkach. |
Wołacz (o!): Wiktorkowie, depr. Wiktorki |
Ewo i Janie Wiktorkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WIKTORKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Wiktorko |
To są siostry Ewa i Magda Wiktorko. |
Dopełniacz (kogo?) : Wiktorko |
Przed domem Ewy i Magdy Wiktorko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Wiktorko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wiktorko. |
Biernik (kogo?) : Wiktorko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wiktorko. |
Narzędnik (z kim?) : Wiktorko |
Wywiad z Ewą i Magdą Wiktorko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Wiktorko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wiktorko. |
Wołacz (o!): Wiktorko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Wiktorko! |
Zobacz podział na sylaby słowa WIKTORKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WIKTORKO
Zobacz synonimy słowa WIKTORKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - WIKTORKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024