Nazwisko mężczyzny (pan) - WINCZUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Winczur |
| To jest Jan Winczur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Winczura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Winczura. |
| Celownik (komu?) : Winczurowi |
| Janowi Winczurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Winczura |
| Nikt tam nie widział Jana Winczura. |
| Narzędnik (z kim?) : Winczurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Winczurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Winczurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Winczurze. |
| Wołacz (o!): Winczurze |
| Mój drogi Janie Winczurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - WINCZURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Winczur |
| Autorką artykułu jest Ewa Winczur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Winczur |
| Udałem się po poradę do Ewy Winczur. |
| Celownik (komu?) : Winczur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Winczur. |
| Biernik (kogo?) : Winczur |
| Wszyscy lubią Ewę Winczur. |
| Narzędnik (z kim?) : Winczur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Winczur. |
| Miejscownik (o kim?) : Winczur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Winczur. |
| Wołacz (o!): Winczur |
| Mylisz się Ewo Winczur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WINCZURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Winczurowie, depr. Winczury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Winczurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Winczurów |
| Sprawa Ewy i Jana Winczurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Winczurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Winczurom. |
| Biernik (kogo?) : Winczurów |
| Ewę i Jana Winczurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Winczurami |
| Z Ewą i Janem Winczurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Winczurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Winczurach. |
| Wołacz (o!): Winczurowie, depr. Winczury |
| Ewo i Janie Winczurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WINCZURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Winczur |
| To są siostry Ewa i Magda Winczur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Winczur |
| Przed domem Ewy i Magdy Winczur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Winczur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Winczur. |
| Biernik (kogo?) : Winczur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Winczur. |
| Narzędnik (z kim?) : Winczur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Winczur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Winczur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Winczur. |
| Wołacz (o!): Winczur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Winczur! |
Zobacz podział na sylaby słowa WINCZUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WINCZUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - WINCZUR
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025