Nazwisko mężczyzny (pan) - WINKLAREK |
---|
Mianownik (kto?) : Winklarek |
To jest Jan Winklarek. |
Dopełniacz (kogo?) : Winklarka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Winklarka. |
Celownik (komu?) : Winklarkowi |
Janowi Winklarkowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Winklarka |
Nikt tam nie widział Jana Winklarka. |
Narzędnik (z kim?) : Winklarkiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Winklarkiem. |
Miejscownik (o kim?) : Winklarku |
Nie rozmawiamy o Janie Winklarku. |
Wołacz (o!): Winklarku |
Mój drogi Janie Winklarku. |
Nazwisko kobiety (pani) - WINKLAREKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Winklarek |
Autorką artykułu jest Ewa Winklarek. |
Dopełniacz (kogo?) : Winklarek |
Udałem się po poradę do Ewy Winklarek. |
Celownik (komu?) : Winklarek |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Winklarek. |
Biernik (kogo?) : Winklarek |
Wszyscy lubią Ewę Winklarek. |
Narzędnik (z kim?) : Winklarek |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Winklarek. |
Miejscownik (o kim?) : Winklarek |
Koleżanki plotkowały o Ewie Winklarek. |
Wołacz (o!): Winklarek |
Mylisz się Ewo Winklarek! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WINKLAREKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Winklarkowie, Winklarcy, depr. Winklarki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Winklarkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Winklarków |
Sprawa Ewy i Jana Winklarków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Winklarkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Winklarkom. |
Biernik (kogo?) : Winklarków |
Ewę i Jana Winklarków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Winklarkami |
Z Ewą i Janem Winklarkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Winklarkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Winklarkach. |
Wołacz (o!): Winklarkowie, Winklarcy, depr. Winklarki |
Ewo i Janie Winklarkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WINKLAREKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Winklarek |
To są siostry Ewa i Magda Winklarek. |
Dopełniacz (kogo?) : Winklarek |
Przed domem Ewy i Magdy Winklarek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Winklarek |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Winklarek. |
Biernik (kogo?) : Winklarek |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Winklarek. |
Narzędnik (z kim?) : Winklarek |
Wywiad z Ewą i Magdą Winklarek był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Winklarek |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Winklarek. |
Wołacz (o!): Winklarek |
Dzień dobry Ewo i Magdo Winklarek! |
Zobacz podział na sylaby słowa WINKLAREK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WINKLAREK
Zobacz synonimy słowa WINKLAREK
Zobacz anagramy i słowa z liter - WINKLAREK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024