Nazwisko mężczyzny (pan) - WINTURSKI |
---|
Mianownik (kto?) : Winturski |
To jest Jan Winturski. |
Dopełniacz (kogo?) : Winturskiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Winturskiego. |
Celownik (komu?) : Winturskiemu |
Janowi Winturskiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Winturskiego |
Nikt tam nie widział Jana Winturskiego. |
Narzędnik (z kim?) : Winturskim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Winturskim. |
Miejscownik (o kim?) : Winturskim |
Nie rozmawiamy o Janie Winturskim. |
Wołacz (o!): Winturski |
Mój drogi Janie Winturski. |
Nazwisko kobiety (pani) - WINTURSKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Winturski |
Autorką artykułu jest Ewa Winturski. |
Dopełniacz (kogo?) : Winturski |
Udałem się po poradę do Ewy Winturski. |
Celownik (komu?) : Winturski |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Winturski. |
Biernik (kogo?) : Winturski |
Wszyscy lubią Ewę Winturski. |
Narzędnik (z kim?) : Winturski |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Winturski. |
Miejscownik (o kim?) : Winturski |
Koleżanki plotkowały o Ewie Winturski. |
Wołacz (o!): Winturski |
Mylisz się Ewo Winturski! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WINTURSKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Winturscy, depr. Winturskie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Winturscy. |
Dopełniacz (kogo?) : Winturskich |
Sprawa Ewy i Jana Winturskich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Winturskim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Winturskim. |
Biernik (kogo?) : Winturskich |
Ewę i Jana Winturskich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Winturskimi |
Z Ewą i Janem Winturskimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Winturskich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Winturskich. |
Wołacz (o!): Winturscy, depr. Winturskie |
Ewo i Janie Winturscy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WINTURSKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Winturski |
To są siostry Ewa i Magda Winturski. |
Dopełniacz (kogo?) : Winturski |
Przed domem Ewy i Magdy Winturski doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Winturski |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Winturski. |
Biernik (kogo?) : Winturski |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Winturski. |
Narzędnik (z kim?) : Winturski |
Wywiad z Ewą i Magdą Winturski był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Winturski |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Winturski. |
Wołacz (o!): Winturski |
Dzień dobry Ewo i Magdo Winturski! |
Zobacz podział na sylaby słowa WINTURSKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WINTURSKI
Zobacz synonimy słowa WINTURSKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - WINTURSKI
Wybrane słowotutkarzrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcyodmiany:
tutkarzy, tutkarzu, tutkarzów, tutkarzowi, tutkarzom, tutkarzem, tutkarze, tutkarzami, tutkarzach, tutkarza, ,...
eOdmiany.pl ©2024