Odmiana nazwiska - WIÓRKO
Odmiana przez przypadki nazwiska WIÓRKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - WIÓRKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wiórko |
| To jest Jan Wiórko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wiórki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wiórki. |
| Celownik (komu?) : Wiórce |
| Janowi Wiórce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Wiórkę |
| Nikt tam nie widział Jana Wiórkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Wiórką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wiórką. |
| Miejscownik (o kim?) : Wiórce |
| Nie rozmawiamy o Janie Wiórce. |
| Wołacz (o!): Wiórko |
| Mój drogi Janie Wiórko. |
Nazwisko kobiety (pani) - WIÓRKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wiórko |
| Autorką artykułu jest Ewa Wiórko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wiórko |
| Udałem się po poradę do Ewy Wiórko. |
| Celownik (komu?) : Wiórko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wiórko. |
| Biernik (kogo?) : Wiórko |
| Wszyscy lubią Ewę Wiórko. |
| Narzędnik (z kim?) : Wiórko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wiórko. |
| Miejscownik (o kim?) : Wiórko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wiórko. |
| Wołacz (o!): Wiórko |
| Mylisz się Ewo Wiórko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WIÓRKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wiórkowie, depr. Wiórki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wiórkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wiórków |
| Sprawa Ewy i Jana Wiórków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Wiórkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wiórkom. |
| Biernik (kogo?) : Wiórków |
| Ewę i Jana Wiórków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Wiórkami |
| Z Ewą i Janem Wiórkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Wiórkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wiórkach. |
| Wołacz (o!): Wiórkowie, depr. Wiórki |
| Ewo i Janie Wiórkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WIÓRKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wiórko |
| To są siostry Ewa i Magda Wiórko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wiórko |
| Przed domem Ewy i Magdy Wiórko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Wiórko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wiórko. |
| Biernik (kogo?) : Wiórko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wiórko. |
| Narzędnik (z kim?) : Wiórko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Wiórko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Wiórko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wiórko. |
| Wołacz (o!): Wiórko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wiórko! |
Wszystkie odmiany nazwiska WIÓRKO:
Wiórko, Wiórki, Wiórce, Wiórkę, Wiórką, Wiórkowie, Wiórków, Wiórkom, Wiórkami, Wiórkach,Zobacz nazwiska podobne do WIÓRKO:
WAWIÓRKO, WIÓRKIEWICZ, WIÓREK, WIÓRKOWSKA, WIÓR, WIÓRA, WIÓRGOWSKA, WIEWIÓRKO, WIÓROWSKA, WIÓRKOWSKI, WIÓRGOWSKI, WIÓROWSKI, WIÓRKIEWICZ-FERNANDES,
Zobacz podział na sylaby słowa WIÓRKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WIÓRKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - WIÓRKO
Wybrane słowouleźćczasownik dokonanyodmiany:
uleźże, uleźmyż, uleźmy, uleźliśmy, uleźliście, uleźlibyśmy, uleźlibyście, uleźliby, uleźli, uleźcież, uleźcie, ,...