Odmiana nazwiska - WOKURKA
Odmiana przez przypadki nazwiska WOKURKA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - WOKURKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wokurka |
| To jest Jan Wokurka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wokurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wokurki. |
| Celownik (komu?) : Wokurce |
| Janowi Wokurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Wokurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Wokurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Wokurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wokurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Wokurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Wokurce. |
| Wołacz (o!): Wokurko |
| Mój drogi Janie Wokurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - WOKURKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wokurka |
| Autorką artykułu jest Ewa Wokurka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wokurki |
| Udałem się po poradę do Ewy Wokurki. |
| Celownik (komu?) : Wokurce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wokurce. |
| Biernik (kogo?) : Wokurkę |
| Wszyscy lubią Ewę Wokurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Wokurką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wokurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Wokurce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wokurce. |
| Wołacz (o!): Wokurko |
| Mylisz się Ewo Wokurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WOKURKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wokurkowie, depr. Wokurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wokurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wokurków |
| Sprawa Ewy i Jana Wokurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Wokurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wokurkom. |
| Biernik (kogo?) : Wokurków |
| Ewę i Jana Wokurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Wokurkami |
| Z Ewą i Janem Wokurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Wokurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wokurkach. |
| Wołacz (o!): Wokurkowie, depr. Wokurki |
| Ewo i Janie Wokurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WOKURKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wokurki |
| To są siostry Ewa i Magda Wokurki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wokurek |
| Przed domem Ewy i Magdy Wokurek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Wokurkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wokurkom. |
| Biernik (kogo?) : Wokurki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wokurki. |
| Narzędnik (z kim?) : Wokurkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Wokurkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Wokurkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wokurkach. |
| Wołacz (o!): Wokurki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wokurki! |
Wszystkie odmiany nazwiska WOKURKA:
Wokurka, Wokurki, Wokurce, Wokurkę, Wokurką, Wokurko, Wokurkowie, Wokurków, Wokurkom, Wokurkami, Wokurkach, Wokurek,
Zobacz podział na sylaby słowa WOKURKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WOKURKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - WOKURKA
Wybrane słowo