Odmiana nazwiska - WRUK

Odmiana przez przypadki nazwiska WRUK:

 nazwisko mężczyzny  nazwisko kobiety  nazwisko małżeństwa  nazwisko kobiet

Nazwisko mężczyzny (pan) - WRUK

Mianownik (kto?) :  Wruk
To jest Jan Wruk.
Dopełniacz (kogo?) :  Wruka
Na spotkaniu zabrakło Jana Wruka.
Celownik (komu?) :  Wrukowi
Janowi Wrukowi dostarczono dwie przesyłki.
Biernik (kogo?) :  Wruka
Nikt tam nie widział Jana Wruka.
Narzędnik (z kim?) :  Wrukiem
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wrukiem.
Miejscownik (o kim?) :  Wruku
Nie rozmawiamy o Janie Wruku.
Wołacz (o!):   Wruku
Mój drogi Janie Wruku.

Nazwisko kobiety (pani) - WRUK

Nazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Wruk
Autorką artykułu jest Ewa Wruk.
Dopełniacz (kogo?) :  Wruk
Udałem się po poradę do Ewy Wruk.
Celownik (komu?) :  Wruk
Nie mogliśmy zaufać Ewie Wruk.
Biernik (kogo?) :  Wruk
Wszyscy lubią Ewę Wruk.
Narzędnik (z kim?) :  Wruk
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wruk.
Miejscownik (o kim?) :  Wruk
Koleżanki plotkowały o Ewie Wruk.
Wołacz (o!):   Wruk
Mylisz się Ewo Wruk!

Nazwisko małżeństwa (państwo) - WRUK

Również grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie.
Mianownik (kto?) :  Wrukowie, Wrucy, depr. Wruki
Konkurs wygrali Ewa i Jan Wrukowie.
Dopełniacz (kogo?) :  Wruków
Sprawa Ewy i Jana Wruków nie była interesująca.
Celownik (komu?) :  Wrukom
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wrukom.
Biernik (kogo?) :  Wruków
Ewę i Jana Wruków uhonorowano tytułem "Para Roku".
Narzędnik (z kim?) :  Wrukami
Z Ewą i Janem Wrukami mamy wspólne zdjęcia.
Miejscownik (o kim?) :  Wrukach
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wrukach.
Wołacz (o!):   Wrukowie, Wrucy, depr. Wruki
Ewo i Janie Wrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia.

Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WRUK

Nazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Wruk
To są siostry Ewa i Magda Wruk.
Dopełniacz (kogo?) :  Wruk
Przed domem Ewy i Magdy Wruk doszło do wypadku.
Celownik (komu?) :  Wruk
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wruk.
Biernik (kogo?) :  Wruk
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wruk.
Narzędnik (z kim?) :  Wruk
Wywiad z Ewą i Magdą Wruk był bardzo zaskakujący.
Miejscownik (o kim?) :  Wruk
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wruk.
Wołacz (o!):   Wruk
Dzień dobry Ewo i Magdo Wruk!

Wszystkie odmiany nazwiska WRUK:

Wruk, Wruka, Wrukowi, Wrukiem, Wruku, Wrukowie, Wrucy, Wruki, Wruków, Wrukom, Wrukami, Wrukach,




Zobacz nazwiska podobne do WRUK:

WRÓBEL, WRÓBLEWSKA, WRONA, WROŃSKA, WRZESIŃSKA, WRZOSEK, WRONKA, WRZESZCZ, WRZESIEŃ, WRZEŚNIEWSKA, WRONOWSKA, WRZOS, WRĘCZYCKA, WRONKOWSKA, WRZEŚNIAK,


Zobacz co to jest WRUK

Zobacz podział na sylaby słowa WRUK

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WRUK

Zobacz synonimy słowa WRUK

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter WRUK Zobacz anagramy i słowa z liter - WRUK




eOdmiany.pl ©2024