Nazwisko mężczyzny (pan) - WRUK |
---|
Mianownik (kto?) : Wruk |
To jest Jan Wruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Wruka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Wruka. |
Celownik (komu?) : Wrukowi |
Janowi Wrukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Wruka |
Nikt tam nie widział Jana Wruka. |
Narzędnik (z kim?) : Wrukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wrukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Wruku |
Nie rozmawiamy o Janie Wruku. |
Wołacz (o!): Wruku |
Mój drogi Janie Wruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - WRUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Wruk |
Autorką artykułu jest Ewa Wruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Wruk |
Udałem się po poradę do Ewy Wruk. |
Celownik (komu?) : Wruk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Wruk. |
Biernik (kogo?) : Wruk |
Wszyscy lubią Ewę Wruk. |
Narzędnik (z kim?) : Wruk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wruk. |
Miejscownik (o kim?) : Wruk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Wruk. |
Wołacz (o!): Wruk |
Mylisz się Ewo Wruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WRUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Wrukowie, Wrucy, depr. Wruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Wrukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Wruków |
Sprawa Ewy i Jana Wruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Wrukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wrukom. |
Biernik (kogo?) : Wruków |
Ewę i Jana Wruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Wrukami |
Z Ewą i Janem Wrukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Wrukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wrukach. |
Wołacz (o!): Wrukowie, Wrucy, depr. Wruki |
Ewo i Janie Wrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WRUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Wruk |
To są siostry Ewa i Magda Wruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Wruk |
Przed domem Ewy i Magdy Wruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Wruk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wruk. |
Biernik (kogo?) : Wruk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wruk. |
Narzędnik (z kim?) : Wruk |
Wywiad z Ewą i Magdą Wruk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Wruk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wruk. |
Wołacz (o!): Wruk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Wruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa WRUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa WRUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - WRUK
Wybrane słowoantyfanrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
antyfanom, antyfanami, antyfanach, antyfana, antyfanowi, antyfanem, antyfanie, antyfani, antyfany, antyfanów, ,...
eOdmiany.pl ©2024