Odmiana nazwiska - WRUK
Odmiana przez przypadki nazwiska WRUK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - WRUK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wruk |
| To jest Jan Wruk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wruka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wruka. |
| Celownik (komu?) : Wrukowi |
| Janowi Wrukowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Wruka |
| Nikt tam nie widział Jana Wruka. |
| Narzędnik (z kim?) : Wrukiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wrukiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Wruku |
| Nie rozmawiamy o Janie Wruku. |
| Wołacz (o!): Wruku |
| Mój drogi Janie Wruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - WRUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wruk |
| Autorką artykułu jest Ewa Wruk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wruk |
| Udałem się po poradę do Ewy Wruk. |
| Celownik (komu?) : Wruk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wruk. |
| Biernik (kogo?) : Wruk |
| Wszyscy lubią Ewę Wruk. |
| Narzędnik (z kim?) : Wruk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wruk. |
| Miejscownik (o kim?) : Wruk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wruk. |
| Wołacz (o!): Wruk |
| Mylisz się Ewo Wruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WRUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wrukowie, Wrucy, depr. Wruki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wrukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wruków |
| Sprawa Ewy i Jana Wruków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Wrukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wrukom. |
| Biernik (kogo?) : Wruków |
| Ewę i Jana Wruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Wrukami |
| Z Ewą i Janem Wrukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Wrukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wrukach. |
| Wołacz (o!): Wrukowie, Wrucy, depr. Wruki |
| Ewo i Janie Wrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WRUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wruk |
| To są siostry Ewa i Magda Wruk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wruk |
| Przed domem Ewy i Magdy Wruk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Wruk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wruk. |
| Biernik (kogo?) : Wruk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wruk. |
| Narzędnik (z kim?) : Wruk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Wruk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Wruk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wruk. |
| Wołacz (o!): Wruk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wruk! |
Wszystkie odmiany nazwiska WRUK:
Wruk, Wruka, Wrukowi, Wrukiem, Wruku, Wrukowie, Wrucy, Wruki, Wruków, Wrukom, Wrukami, Wrukach,Zobacz nazwiska podobne do WRUK:
WRÓBEL, WRÓBLEWSKA, WRONA, WROŃSKA, WRZESIŃSKA, WRZOSEK, WRONKA, WRZESZCZ, WRZESIEŃ, WRZEŚNIEWSKA, WRONOWSKA, WRZOS, WRĘCZYCKA, WRONKOWSKA, WRZEŚNIAK,
Zobacz podział na sylaby słowa WRUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WRUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - WRUK
Wybrane słowo