Odmiana nazwiska - Wilko
Odmiana przez przypadki nazwiska Wilko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Wilko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilko |
| To jest Jan Wilko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wilki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wilki. |
| Celownik (komu?) : Wilce |
| Janowi Wilce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Wilkę |
| Nikt tam nie widział Jana Wilkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Wilką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wilką. |
| Miejscownik (o kim?) : Wilce |
| Nie rozmawiamy o Janie Wilce. |
| Wołacz (o!): Wilko |
| Mój drogi Janie Wilko. |
Nazwisko kobiety (pani) - WilkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilko |
| Autorką artykułu jest Ewa Wilko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wilko |
| Udałem się po poradę do Ewy Wilko. |
| Celownik (komu?) : Wilko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wilko. |
| Biernik (kogo?) : Wilko |
| Wszyscy lubią Ewę Wilko. |
| Narzędnik (z kim?) : Wilko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wilko. |
| Miejscownik (o kim?) : Wilko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wilko. |
| Wołacz (o!): Wilko |
| Mylisz się Ewo Wilko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WilkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilkowie, depr. Wilki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wilkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wilków |
| Sprawa Ewy i Jana Wilków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Wilkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wilkom. |
| Biernik (kogo?) : Wilków |
| Ewę i Jana Wilków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Wilkami |
| Z Ewą i Janem Wilkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Wilkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wilkach. |
| Wołacz (o!): Wilkowie, depr. Wilki |
| Ewo i Janie Wilkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WilkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wilko |
| To są siostry Ewa i Magda Wilko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wilko |
| Przed domem Ewy i Magdy Wilko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Wilko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wilko. |
| Biernik (kogo?) : Wilko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wilko. |
| Narzędnik (z kim?) : Wilko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Wilko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Wilko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wilko. |
| Wołacz (o!): Wilko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wilko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Wilko:
Wilko, Wilki, Wilce, Wilkę, Wilką, Wilkowie, Wilków, Wilkom, Wilkami, Wilkach,Zobacz nazwiska podobne do Wilko:
WILK, WILCZYŃSKA, WILCZEK, WILCZEWSKA, WILIŃSKA, WILKOWSKA, WILCZAK, WILKOSZ, WILGA, WILAMOWSKA, WILUSZ, WILKOS, WILEŃSKA, WILANOWSKA, WILEWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa Wilko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Wilko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Wilko
Wybrane słoworusofilrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
rusofilu, rusofilów, rusofilowi, rusofilom, rusofili, rusofilem, rusofile, rusofilami, rusofilach, rusofila, ,...