Nazwisko mężczyzny (pan) - WĄSIEL-SUCHORANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wąsiel-Suchora |
| To jest Jan Wąsiel-Suchora. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wąsiela-Suchory |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Wąsiela-Suchory. |
| Celownik (komu?) : Wąsielowi-Suchorze |
| Janowi Wąsielowi-Suchorze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Wąsiela-Suchorę |
| Nikt tam nie widział Jana Wąsiela-Suchorę. |
| Narzędnik (z kim?) : Wąsielem-Suchorą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Wąsielem-Suchorą. |
| Miejscownik (o kim?) : Wąsielu-Suchorze |
| Nie rozmawiamy o Janie Wąsielu-Suchorze. |
| Wołacz (o!): Wąsielu-Suchoro |
| Mój drogi Janie Wąsielu-Suchoro. |
Nazwisko kobiety (pani) - WĄSIEL-SUCHORA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wąsiel-Suchora |
| Autorką artykułu jest Ewa Wąsiel-Suchora. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wąsiel-Suchory |
| Udałem się po poradę do Ewy Wąsiel-Suchory. |
| Celownik (komu?) : Wąsiel-Suchorze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Wąsiel-Suchorze. |
| Biernik (kogo?) : Wąsiel-Suchorę |
| Wszyscy lubią Ewę Wąsiel-Suchorę. |
| Narzędnik (z kim?) : Wąsiel-Suchorą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Wąsiel-Suchorą. |
| Miejscownik (o kim?) : Wąsiel-Suchorze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Wąsiel-Suchorze. |
| Wołacz (o!): Wąsiel-Suchoro |
| Mylisz się Ewo Wąsiel-Suchoro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - WĄSIEL-SUCHORARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wąsielowie-Suchorowie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Wąsielowie-Suchorowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wąsielów-Suchorów |
| Sprawa Ewy i Jana Wąsielów-Suchorów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Wąsielom-Suchorom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Wąsielom-Suchorom. |
| Biernik (kogo?) : Wąsielów-Suchorów |
| Ewę i Jana Wąsielów-Suchorów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Wąsielami-Suchorami |
| Z Ewą i Janem Wąsielami-Suchorami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Wąsielach-Suchorach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Wąsielach-Suchorach. |
| Wołacz (o!): Wąsielowie-Suchorowie |
| Ewo i Janie Wąsielowie-Suchorowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - WĄSIEL-SUCHORA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Wąsiel-Suchory |
| To są siostry Ewa i Magda Wąsiel-Suchory. |
| Dopełniacz (kogo?) : Wąsiel-Suchor |
| Przed domem Ewy i Magdy Wąsiel-Suchor doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Wąsiel-Suchorom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Wąsiel-Suchorom. |
| Biernik (kogo?) : Wąsiel-Suchory |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Wąsiel-Suchory. |
| Narzędnik (z kim?) : Wąsiel-Suchorami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Wąsiel-Suchorami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Wąsiel-Suchorach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Wąsiel-Suchorach. |
| Wołacz (o!): Wąsiel-Suchory |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Wąsiel-Suchory! |
Zobacz co to jest WĄSIEL-SUCHORA
Zobacz podział na sylaby słowa WĄSIEL-SUCHORA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
WĄSIEL-SUCHORA
Zobacz synonimy słowa WĄSIEL-SUCHORA
Zobacz anagramy i słowa z liter - WĄSIEL-SUCHORA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025