Odmiana nazwiska - YURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska YURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - YURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Yurko |
| To jest Jan Yurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Yurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Yurki. |
| Celownik (komu?) : Yurce |
| Janowi Yurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Yurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Yurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Yurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Yurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Yurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Yurce. |
| Wołacz (o!): Yurko |
| Mój drogi Janie Yurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - YURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Yurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Yurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Yurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Yurko. |
| Celownik (komu?) : Yurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Yurko. |
| Biernik (kogo?) : Yurko |
| Wszyscy lubią Ewę Yurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Yurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Yurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Yurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Yurko. |
| Wołacz (o!): Yurko |
| Mylisz się Ewo Yurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - YURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Yurkowie, depr. Yurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Yurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Yurków |
| Sprawa Ewy i Jana Yurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Yurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Yurkom. |
| Biernik (kogo?) : Yurków |
| Ewę i Jana Yurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Yurkami |
| Z Ewą i Janem Yurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Yurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Yurkach. |
| Wołacz (o!): Yurkowie, depr. Yurki |
| Ewo i Janie Yurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - YURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Yurko |
| To są siostry Ewa i Magda Yurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Yurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Yurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Yurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Yurko. |
| Biernik (kogo?) : Yurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Yurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Yurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Yurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Yurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Yurko. |
| Wołacz (o!): Yurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Yurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska YURKO:
Yurko, Yurki, Yurce, Yurkę, Yurką, Yurkowie, Yurków, Yurkom, Yurkami, Yurkach,Zobacz nazwiska podobne do YURKO:
YURCHENKO, YURCHUK, YURKIV, YURKEVYCH, YURCHAK, YURIEVA, YURCHYK, YURIICHUK, YURKOVA, YURCHYSHYN, YURKOVSKA, YURECHKO, YUREVICH, YURKEVICH, YURYK,
Zobacz podział na sylaby słowa YURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
YURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - YURKO