Odmiana nazwiska - ZABURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska ZABURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ZABURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zaburko |
| To jest Jan Zaburko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zaburki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Zaburki. |
| Celownik (komu?) : Zaburce |
| Janowi Zaburce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Zaburkę |
| Nikt tam nie widział Jana Zaburkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Zaburką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Zaburką. |
| Miejscownik (o kim?) : Zaburce |
| Nie rozmawiamy o Janie Zaburce. |
| Wołacz (o!): Zaburko |
| Mój drogi Janie Zaburko. |
Nazwisko kobiety (pani) - ZABURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zaburko |
| Autorką artykułu jest Ewa Zaburko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zaburko |
| Udałem się po poradę do Ewy Zaburko. |
| Celownik (komu?) : Zaburko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Zaburko. |
| Biernik (kogo?) : Zaburko |
| Wszyscy lubią Ewę Zaburko. |
| Narzędnik (z kim?) : Zaburko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Zaburko. |
| Miejscownik (o kim?) : Zaburko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Zaburko. |
| Wołacz (o!): Zaburko |
| Mylisz się Ewo Zaburko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ZABURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zaburkowie, depr. Zaburki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Zaburkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zaburków |
| Sprawa Ewy i Jana Zaburków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Zaburkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Zaburkom. |
| Biernik (kogo?) : Zaburków |
| Ewę i Jana Zaburków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Zaburkami |
| Z Ewą i Janem Zaburkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Zaburkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Zaburkach. |
| Wołacz (o!): Zaburkowie, depr. Zaburki |
| Ewo i Janie Zaburkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ZABURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zaburko |
| To są siostry Ewa i Magda Zaburko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zaburko |
| Przed domem Ewy i Magdy Zaburko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Zaburko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Zaburko. |
| Biernik (kogo?) : Zaburko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Zaburko. |
| Narzędnik (z kim?) : Zaburko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Zaburko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Zaburko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Zaburko. |
| Wołacz (o!): Zaburko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Zaburko! |
Wszystkie odmiany nazwiska ZABURKO:
Zaburko, Zaburki, Zaburce, Zaburkę, Zaburką, Zaburkowie, Zaburków, Zaburkom, Zaburkami, Zaburkach,Zobacz nazwiska podobne do ZABURKO:
ZABURSKA, ZABURDA, ZABURANNA, CZABURKO, ZABURMEKHA, ZABURNA, ZABURSKI, ZABURANNYI, ZABURNY, ZABURSKYI,
Zobacz podział na sylaby słowa ZABURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ZABURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - ZABURKO
Wybrane słowo