Nazwisko mężczyzny (pan) - ZHARAU |
---|
Mianownik (kto?) : Zharau |
To jest Jan Zharau. |
Dopełniacz (kogo?) : Zharaua, Zharau, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Zharaua. |
Celownik (komu?) : Zharauowi, Zharau, |
Janowi Zharauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Zharaua, Zharau, |
Nikt tam nie widział Jana Zharaua. |
Narzędnik (z kim?) : Zharauem, Zharau, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Zharauem. |
Miejscownik (o kim?) : Zharau |
Nie rozmawiamy o Janie Zharau. |
Wołacz (o!): Zharau |
Mój drogi Janie Zharau. |
Nazwisko kobiety (pani) - ZHARAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Zharau |
Autorką artykułu jest Ewa Zharau. |
Dopełniacz (kogo?) : Zharau |
Udałem się po poradę do Ewy Zharau. |
Celownik (komu?) : Zharau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Zharau. |
Biernik (kogo?) : Zharau |
Wszyscy lubią Ewę Zharau. |
Narzędnik (z kim?) : Zharau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Zharau. |
Miejscownik (o kim?) : Zharau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Zharau. |
Wołacz (o!): Zharau |
Mylisz się Ewo Zharau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ZHARAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Zharauowie, Zharau, , depr. Zharauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Zharauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Zharauów, Zharau, |
Sprawa Ewy i Jana Zharauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Zharauom, Zharau, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Zharauom. |
Biernik (kogo?) : Zharauów, Zharau, |
Ewę i Jana Zharauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Zharauami, Zharau, |
Z Ewą i Janem Zharauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Zharauach, Zharau, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Zharauach. |
Wołacz (o!): Zharauowie, Zharau, , depr. Zharauy |
Ewo i Janie Zharauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ZHARAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Zharau |
To są siostry Ewa i Magda Zharau. |
Dopełniacz (kogo?) : Zharau |
Przed domem Ewy i Magdy Zharau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Zharau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Zharau. |
Biernik (kogo?) : Zharau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Zharau. |
Narzędnik (z kim?) : Zharau |
Wywiad z Ewą i Magdą Zharau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Zharau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Zharau. |
Wołacz (o!): Zharau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Zharau! |
Zobacz podział na sylaby słowa ZHARAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa ZHARAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - ZHARAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024