Nazwisko mężczyzny (pan) - ZHUKAUSKENE |
---|
Mianownik (kto?) : Zhukauskene |
To jest Jan Zhukauskene. |
Dopełniacz (kogo?) : Zhukauskenego, Zhukauskene, Zhukauskene’a, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Zhukauskenego. |
Celownik (komu?) : Zhukauskenemu, Zhukauskene, Zhukauskene’owi, |
Janowi Zhukauskenemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Zhukauskenego, Zhukauskene, Zhukauskene’a, |
Nikt tam nie widział Jana Zhukauskenego. |
Narzędnik (z kim?) : Zhukauskenem, Zhukauskene, Zhukauskene’em, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Zhukauskenem. |
Miejscownik (o kim?) : Zhukauskenem, Zhukauskene, Zhukauskenie, |
Nie rozmawiamy o Janie Zhukauskenem. |
Wołacz (o!): Zhukauskene, Zhukauskenie, |
Mój drogi Janie Zhukauskene. |
Nazwisko kobiety (pani) - ZHUKAUSKENENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Zhukauskene |
Autorką artykułu jest Ewa Zhukauskene. |
Dopełniacz (kogo?) : Zhukauskene |
Udałem się po poradę do Ewy Zhukauskene. |
Celownik (komu?) : Zhukauskene |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Zhukauskene. |
Biernik (kogo?) : Zhukauskene |
Wszyscy lubią Ewę Zhukauskene. |
Narzędnik (z kim?) : Zhukauskene |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Zhukauskene. |
Miejscownik (o kim?) : Zhukauskene |
Koleżanki plotkowały o Ewie Zhukauskene. |
Wołacz (o!): Zhukauskene |
Mylisz się Ewo Zhukauskene! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ZHUKAUSKENERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Zhukauskenowie, Zhukauskene, Zhukauskene'owie, , depr. Zhukauskene |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Zhukauskenowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Zhukauskenów, Zhukauskene, Zhukauskene'ów, Zhukauskenych, |
Sprawa Ewy i Jana Zhukauskenów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Zhukauskenom, Zhukauskene, Zhukauskene'om, Zhukauskenym, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Zhukauskenom. |
Biernik (kogo?) : Zhukauskenów, Zhukauskene, Zhukauskene'ów, Zhukauskenych, |
Ewę i Jana Zhukauskenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Zhukauskenami, Zhukauskene, Zhukauskene'ami, Zhukauskenymi, |
Z Ewą i Janem Zhukauskenami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Zhukauskenach, Zhukauskene, Zhukauskene'ach, Zhukauskenych, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Zhukauskenach. |
Wołacz (o!): Zhukauskenowie, Zhukauskene, Zhukauskene'owie, , depr. Zhukauskene |
Ewo i Janie Zhukauskenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ZHUKAUSKENENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Zhukauskene |
To są siostry Ewa i Magda Zhukauskene. |
Dopełniacz (kogo?) : Zhukauskene |
Przed domem Ewy i Magdy Zhukauskene doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Zhukauskene |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Zhukauskene. |
Biernik (kogo?) : Zhukauskene |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Zhukauskene. |
Narzędnik (z kim?) : Zhukauskene |
Wywiad z Ewą i Magdą Zhukauskene był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Zhukauskene |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Zhukauskene. |
Wołacz (o!): Zhukauskene |
Dzień dobry Ewo i Magdo Zhukauskene! |
Zobacz podział na sylaby słowa ZHUKAUSKENE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa ZHUKAUSKENE
Zobacz synonimy słowa ZHUKAUSKENE
Zobacz anagramy i słowa z liter - ZHUKAUSKENE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024