Odmiana nazwiska - ZINKO
Odmiana przez przypadki nazwiska ZINKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ZINKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zinko |
| To jest Jan Zinko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zinki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Zinki. |
| Celownik (komu?) : Zince |
| Janowi Zince dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Zinkę |
| Nikt tam nie widział Jana Zinkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Zinką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Zinką. |
| Miejscownik (o kim?) : Zince |
| Nie rozmawiamy o Janie Zince. |
| Wołacz (o!): Zinko |
| Mój drogi Janie Zinko. |
Nazwisko kobiety (pani) - ZINKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zinko |
| Autorką artykułu jest Ewa Zinko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zinko |
| Udałem się po poradę do Ewy Zinko. |
| Celownik (komu?) : Zinko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Zinko. |
| Biernik (kogo?) : Zinko |
| Wszyscy lubią Ewę Zinko. |
| Narzędnik (z kim?) : Zinko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Zinko. |
| Miejscownik (o kim?) : Zinko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Zinko. |
| Wołacz (o!): Zinko |
| Mylisz się Ewo Zinko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ZINKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zinkowie, depr. Zinki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Zinkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zinków |
| Sprawa Ewy i Jana Zinków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Zinkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Zinkom. |
| Biernik (kogo?) : Zinków |
| Ewę i Jana Zinków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Zinkami |
| Z Ewą i Janem Zinkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Zinkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Zinkach. |
| Wołacz (o!): Zinkowie, depr. Zinki |
| Ewo i Janie Zinkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ZINKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zinko |
| To są siostry Ewa i Magda Zinko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zinko |
| Przed domem Ewy i Magdy Zinko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Zinko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Zinko. |
| Biernik (kogo?) : Zinko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Zinko. |
| Narzędnik (z kim?) : Zinko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Zinko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Zinko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Zinko. |
| Wołacz (o!): Zinko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Zinko! |
Wszystkie odmiany nazwiska ZINKO:
Zinko, Zinki, Zince, Zinkę, Zinką, Zinkowie, Zinków, Zinkom, Zinkami, Zinkach,Zobacz nazwiska podobne do ZINKO:
ZINKIEWICZ, ZINIEWICZ, ZINCHENKO, ZINCZUK, ZINÓWKO, ZIN, ZINCHUK, ZINKOWSKA, ZINKA, ZINKEL, ZINIUK, ZINOVIEVA, ZINKE, ZINKEVYCH, ZINK,
Zobacz podział na sylaby słowa ZINKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ZINKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - ZINKO
Wybrane słowobankrutrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
bankrutom, bankrutami, bankrutach, bankruta, bankrutowi, bankrutem, bankrucie, bankruci, bankruty, bankrutów, ,...