Nazwisko mężczyzny (pan) - ZarkuaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zarkua |
| To jest Jan Zarkua. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zarkui, Zarkuy |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Zarkui. |
| Celownik (komu?) : Zarkui |
| Janowi Zarkui dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Zarkuę |
| Nikt tam nie widział Jana Zarkuę. |
| Narzędnik (z kim?) : Zarkuą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Zarkuą. |
| Miejscownik (o kim?) : Zarkui |
| Nie rozmawiamy o Janie Zarkui. |
| Wołacz (o!): Zarkuo |
| Mój drogi Janie Zarkuo. |
Nazwisko kobiety (pani) - Zarkua |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zarkua |
| Autorką artykułu jest Ewa Zarkua. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zarkui, Zarkuy |
| Udałem się po poradę do Ewy Zarkui. |
| Celownik (komu?) : Zarkui |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Zarkui. |
| Biernik (kogo?) : Zarkuę |
| Wszyscy lubią Ewę Zarkuę. |
| Narzędnik (z kim?) : Zarkuą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Zarkuą. |
| Miejscownik (o kim?) : Zarkui |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Zarkui. |
| Wołacz (o!): Zarkuo |
| Mylisz się Ewo Zarkuo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ZarkuaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zarkuowie, depr. Zarkuy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Zarkuowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zarkuów |
| Sprawa Ewy i Jana Zarkuów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Zarkuom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Zarkuom. |
| Biernik (kogo?) : Zarkuów |
| Ewę i Jana Zarkuów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Zarkuami |
| Z Ewą i Janem Zarkuami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Zarkuach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Zarkuach. |
| Wołacz (o!): Zarkuowie, depr. Zarkuy |
| Ewo i Janie Zarkuowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Zarkua |
|---|
| Mianownik (kto?) : Zarkuy |
| To są siostry Ewa i Magda Zarkuy. |
| Dopełniacz (kogo?) : Zarkui |
| Przed domem Ewy i Magdy Zarkui doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Zarkuom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Zarkuom. |
| Biernik (kogo?) : Zarkuy |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Zarkuy. |
| Narzędnik (z kim?) : Zarkuami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Zarkuami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Zarkuach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Zarkuach. |
| Wołacz (o!): Zarkuy |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Zarkuy! |
Zobacz podział na sylaby słowa Zarkua
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Zarkua
Zobacz anagramy i słowa z liter - Zarkua
Wybrane słowosunnizmrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
sunnizmy, sunnizmu, sunnizmów, sunnizmowi, sunnizmom, sunnizmie, sunnizmem, sunnizmami, sunnizmach, ,...
eOdmiany.pl ©2025