Nazwisko mężczyzny (pan) - burki |
---|
Mianownik (kto?) : Burki |
To jest Jan Burki. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burkiego. |
Celownik (komu?) : Burkiemu |
Janowi Burkiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burkiego |
Nikt tam nie widział Jana Burkiego. |
Narzędnik (z kim?) : Burkim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burkim. |
Miejscownik (o kim?) : Burkim |
Nie rozmawiamy o Janie Burkim. |
Wołacz (o!): Burki |
Mój drogi Janie Burki. |
Nazwisko kobiety (pani) - burkiNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burki |
Autorką artykułu jest Ewa Burki. |
Dopełniacz (kogo?) : Burki |
Udałem się po poradę do Ewy Burki. |
Celownik (komu?) : Burki |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burki. |
Biernik (kogo?) : Burki |
Wszyscy lubią Ewę Burki. |
Narzędnik (z kim?) : Burki |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burki. |
Miejscownik (o kim?) : Burki |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burki. |
Wołacz (o!): Burki |
Mylisz się Ewo Burki! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - burkiRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Burcy, depr. Burkie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burcy. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkich |
Sprawa Ewy i Jana Burkich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burkim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkim. |
Biernik (kogo?) : Burkich |
Ewę i Jana Burkich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burkimi |
Z Ewą i Janem Burkimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burkich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkich. |
Wołacz (o!): Burcy, depr. Burkie |
Ewo i Janie Burcy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - burkiNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burki |
To są siostry Ewa i Magda Burki. |
Dopełniacz (kogo?) : Burki |
Przed domem Ewy i Magdy Burki doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burki |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burki. |
Biernik (kogo?) : Burki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burki. |
Narzędnik (z kim?) : Burki |
Wywiad z Ewą i Magdą Burki był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burki |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burki. |
Wołacz (o!): Burki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burki! |
Zobacz podział na sylaby słowa burki
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa burki
Zobacz anagramy i słowa z liter - burki
Wybrane słowoblondynrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
blondynom, blondynami, blondynach, blondyna, blondynowi, blondynem, blondynie, blondyni, blondyny, blondynów, ,...
eOdmiany.pl ©2024