Odmiana nazwiska - Burki

Zobacz też odmianę slowa BURKI

Zobacz też odmianę miejscowosci BURKI

Odmiana przez przypadki nazwiska burki:

 nazwisko mężczyzny  nazwisko kobiety  nazwisko małżeństwa  nazwisko kobiet

Nazwisko mężczyzny (pan) - burki

Mianownik (kto?) :  Burki
To jest Jan Burki.
Dopełniacz (kogo?) :  Burkiego
Na spotkaniu zabrakło Jana Burkiego.
Celownik (komu?) :  Burkiemu
Janowi Burkiemu dostarczono dwie przesyłki.
Biernik (kogo?) :  Burkiego
Nikt tam nie widział Jana Burkiego.
Narzędnik (z kim?) :  Burkim
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burkim.
Miejscownik (o kim?) :  Burkim
Nie rozmawiamy o Janie Burkim.
Wołacz (o!):   Burki
Mój drogi Janie Burki.

Nazwisko kobiety (pani) - burki

Nazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Burki
Autorką artykułu jest Ewa Burki.
Dopełniacz (kogo?) :  Burki
Udałem się po poradę do Ewy Burki.
Celownik (komu?) :  Burki
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burki.
Biernik (kogo?) :  Burki
Wszyscy lubią Ewę Burki.
Narzędnik (z kim?) :  Burki
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burki.
Miejscownik (o kim?) :  Burki
Koleżanki plotkowały o Ewie Burki.
Wołacz (o!):   Burki
Mylisz się Ewo Burki!

Nazwisko małżeństwa (państwo) - burki

Również grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie.
Mianownik (kto?) :  Burcy, depr. Burkie
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burcy.
Dopełniacz (kogo?) :  Burkich
Sprawa Ewy i Jana Burkich nie była interesująca.
Celownik (komu?) :  Burkim
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkim.
Biernik (kogo?) :  Burkich
Ewę i Jana Burkich uhonorowano tytułem "Para Roku".
Narzędnik (z kim?) :  Burkimi
Z Ewą i Janem Burkimi mamy wspólne zdjęcia.
Miejscownik (o kim?) :  Burkich
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkich.
Wołacz (o!):   Burcy, depr. Burkie
Ewo i Janie Burcy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia.

Nazwisko kobiet (siostry, panie) - burki

Nazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Burki
To są siostry Ewa i Magda Burki.
Dopełniacz (kogo?) :  Burki
Przed domem Ewy i Magdy Burki doszło do wypadku.
Celownik (komu?) :  Burki
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burki.
Biernik (kogo?) :  Burki
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burki.
Narzędnik (z kim?) :  Burki
Wywiad z Ewą i Magdą Burki był bardzo zaskakujący.
Miejscownik (o kim?) :  Burki
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burki.
Wołacz (o!):   Burki
Dzień dobry Ewo i Magdo Burki!

Wszystkie odmiany nazwiska burki:

Burki, Burkiego, Burkiemu, Burkim, Burcy, Burkie, Burkich, Burkimi,




Zobacz nazwiska podobne do burki:

BURZYŃSKA, BURY, BURDA, BUREK, BURA, BURAK, BURCZYK, BURDZY, BURAKOWSKA, BURSKA, BURAS, BURCZYŃSKA, BURCHARDT, BURZA, BURACZEWSKA,


Zobacz co to jest burki

Zobacz podział na sylaby słowa burki

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa burki

Zobacz synonimy słowa burki

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter burki Zobacz anagramy i słowa z liter - burki




eOdmiany.pl ©2024