Odmiana nazwiska - Dębnicka
Zobacz też odmianę slowa DĘBNICKA
Odmiana przez przypadki nazwiska dębnicka:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - dębnickaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębnicka |
| To jest Jan Dębnicka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębnicki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dębnicki. |
| Celownik (komu?) : Dębnicce |
| Janowi Dębnicce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dębnickę |
| Nikt tam nie widział Jana Dębnickę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębnicką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dębnicką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębnicce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dębnicce. |
| Wołacz (o!): Dębnicko |
| Mój drogi Janie Dębnicko. |
Nazwisko kobiety (pani) - dębnicka |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębnicka |
| Autorką artykułu jest Ewa Dębnicka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębnickiej |
| Udałem się po poradę do Ewy Dębnickiej. |
| Celownik (komu?) : Dębnickiej |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dębnickiej. |
| Biernik (kogo?) : Dębnicką |
| Wszyscy lubią Ewę Dębnicką. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębnicką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dębnicką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębnickiej |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dębnickiej. |
| Wołacz (o!): Dębnicka |
| Mylisz się Ewo Dębnicka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - dębnickaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębnickowie, depr. Dębnicki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dębnickowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębnicków |
| Sprawa Ewy i Jana Dębnicków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dębnickom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dębnickom. |
| Biernik (kogo?) : Dębnicków |
| Ewę i Jana Dębnicków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dębnickami |
| Z Ewą i Janem Dębnickami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębnickach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dębnickach. |
| Wołacz (o!): Dębnickowie, depr. Dębnicki |
| Ewo i Janie Dębnickowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - dębnicka |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębnickie |
| To są siostry Ewa i Magda Dębnickie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębnickich |
| Przed domem Ewy i Magdy Dębnickich doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dębnickim |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dębnickim. |
| Biernik (kogo?) : Dębnickie |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dębnickie. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębnickimi |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dębnickimi był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębnickich |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dębnickich. |
| Wołacz (o!): Dębnickie |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dębnickie! |
Wszystkie odmiany nazwiska dębnicka:
Dębnicka, Dębnicki, Dębnicce, Dębnickę, Dębnicką, Dębnicko, Dębnickiej, Dębnickowie, Dębnicków, Dębnickom, Dębnickami, Dębnickach, Dębnickie, Dębnickich, Dębnickim, Dębnickimi,Zobacz nazwiska podobne do dębnicka:
DĘBNICKI,
Zobacz podział na sylaby słowa dębnicka
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
dębnicka
Zobacz synonimy słowa dębnicka
Zobacz anagramy i słowa z liter - dębnicka
Wybrane słowokubikrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy