Nazwisko mężczyzny (pan) - dybuk |
---|
Mianownik (kto?) : Dybuk |
To jest Jan Dybuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dybuka. |
Celownik (komu?) : Dybukowi |
Janowi Dybukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dybuka |
Nikt tam nie widział Jana Dybuka. |
Narzędnik (z kim?) : Dybukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dybukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dybuku |
Nie rozmawiamy o Janie Dybuku. |
Wołacz (o!): Dybuku |
Mój drogi Janie Dybuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - dybukNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dybuk |
Autorką artykułu jest Ewa Dybuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybuk |
Udałem się po poradę do Ewy Dybuk. |
Celownik (komu?) : Dybuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dybuk. |
Biernik (kogo?) : Dybuk |
Wszyscy lubią Ewę Dybuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dybuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dybuk. |
Miejscownik (o kim?) : Dybuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dybuk. |
Wołacz (o!): Dybuk |
Mylisz się Ewo Dybuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - dybukRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dybukowie, Dybucy, depr. Dybuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dybukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybuków |
Sprawa Ewy i Jana Dybuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dybukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dybukom. |
Biernik (kogo?) : Dybuków |
Ewę i Jana Dybuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dybukami |
Z Ewą i Janem Dybukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dybukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dybukach. |
Wołacz (o!): Dybukowie, Dybucy, depr. Dybuki |
Ewo i Janie Dybukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - dybukNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dybuk |
To są siostry Ewa i Magda Dybuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybuk |
Przed domem Ewy i Magdy Dybuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dybuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dybuk. |
Biernik (kogo?) : Dybuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dybuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dybuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dybuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dybuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dybuk. |
Wołacz (o!): Dybuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dybuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa dybuk
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa dybuk
Zobacz anagramy i słowa z liter - dybuk
Wybrane słowohuncwotrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
huncwocie, huncwota, huncwotach, huncwotami, huncwotem, huncwotom, huncwotowi, huncwotów, huncwoty, ,...
eOdmiany.pl ©2024