Odmiana słowa - dybuk
Słowo dybuk to rzeczownik rodzaju męskoosobowego.
Zobacz też odmianę nazwiska DYBUK
Odmiana przez przypadki słowa dybuk:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||
Mianownik (kto? co?) | Mianownik (kto? co?) | |||||
Mianownik deprecjatywnie | ||||||
Dopełniacz (kogo? czego?) | Dopełniacz (kogo? czego?) | |||||
Celownik (komu? czemu?) | Celownik (komu? czemu?) | |||||
Biernik (kogo? co?) | Biernik (kogo? co?) | |||||
Narzędnik (z kim? z czym?) | Narzędnik (z kim? z czym?) | |||||
Miejscownik (o kim? o czym?) | Miejscownik (o kim? o czym?) | |||||
Wołacz (o!) | W : | |||||
Wołacz deprecjatywnie | ||||||
Wszystkie odmiany słowa dybuk:
dybukom, dybukami, dybukach, dybuka, dybukowi, dybukiem, dybuku, dybuki, dybuków
Zobacz podział na sylaby słowa dybuk
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
dybuk
Zobacz anagramy i słowa z liter - dybuk
Wybrane słowo