Nazwisko mężczyzny (pan) - dębnickaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dębnicka |
To jest Jan Dębnicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębnicki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dębnicki. |
Celownik (komu?) : Dębnicce |
Janowi Dębnicce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dębnickę |
Nikt tam nie widział Jana Dębnickę. |
Narzędnik (z kim?) : Dębnicką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dębnicką. |
Miejscownik (o kim?) : Dębnicce |
Nie rozmawiamy o Janie Dębnicce. |
Wołacz (o!): Dębnicko |
Mój drogi Janie Dębnicko. |
Nazwisko kobiety (pani) - dębnicka |
---|
Mianownik (kto?) : Dębnicka |
Autorką artykułu jest Ewa Dębnicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębnickiej |
Udałem się po poradę do Ewy Dębnickiej. |
Celownik (komu?) : Dębnickiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dębnickiej. |
Biernik (kogo?) : Dębnicką |
Wszyscy lubią Ewę Dębnicką. |
Narzędnik (z kim?) : Dębnicką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dębnicką. |
Miejscownik (o kim?) : Dębnickiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dębnickiej. |
Wołacz (o!): Dębnicka |
Mylisz się Ewo Dębnicka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - dębnickaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dębnickowie, depr. Dębnicki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dębnickowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębnicków |
Sprawa Ewy i Jana Dębnicków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dębnickom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dębnickom. |
Biernik (kogo?) : Dębnicków |
Ewę i Jana Dębnicków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dębnickami |
Z Ewą i Janem Dębnickami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dębnickach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dębnickach. |
Wołacz (o!): Dębnickowie, depr. Dębnicki |
Ewo i Janie Dębnickowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - dębnicka |
---|
Mianownik (kto?) : Dębnickie |
To są siostry Ewa i Magda Dębnickie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębnickich |
Przed domem Ewy i Magdy Dębnickich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dębnickim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dębnickim. |
Biernik (kogo?) : Dębnickie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dębnickie. |
Narzędnik (z kim?) : Dębnickimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Dębnickimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dębnickich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dębnickich. |
Wołacz (o!): Dębnickie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dębnickie! |
Zobacz podział na sylaby słowa dębnicka
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa dębnicka
Zobacz synonimy słowa dębnicka
Zobacz anagramy i słowa z liter - dębnicka
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024