Odmiana nazwiska - Polko
Zobacz też odmianę slowa POLKO
Odmiana przez przypadki nazwiska polko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - polko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Polko |
| To jest Jan Polko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Polki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Polki. |
| Celownik (komu?) : Polce |
| Janowi Polce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Polkę |
| Nikt tam nie widział Jana Polkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Polką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Polką. |
| Miejscownik (o kim?) : Polce |
| Nie rozmawiamy o Janie Polce. |
| Wołacz (o!): Polko |
| Mój drogi Janie Polko. |
Nazwisko kobiety (pani) - polkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Polko |
| Autorką artykułu jest Ewa Polko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Polko |
| Udałem się po poradę do Ewy Polko. |
| Celownik (komu?) : Polko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Polko. |
| Biernik (kogo?) : Polko |
| Wszyscy lubią Ewę Polko. |
| Narzędnik (z kim?) : Polko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Polko. |
| Miejscownik (o kim?) : Polko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Polko. |
| Wołacz (o!): Polko |
| Mylisz się Ewo Polko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - polkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Polkowie, depr. Polki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Polkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Polków |
| Sprawa Ewy i Jana Polków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Polkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Polkom. |
| Biernik (kogo?) : Polków |
| Ewę i Jana Polków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Polkami |
| Z Ewą i Janem Polkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Polkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Polkach. |
| Wołacz (o!): Polkowie, depr. Polki |
| Ewo i Janie Polkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - polkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Polko |
| To są siostry Ewa i Magda Polko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Polko |
| Przed domem Ewy i Magdy Polko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Polko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Polko. |
| Biernik (kogo?) : Polko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Polko. |
| Narzędnik (z kim?) : Polko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Polko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Polko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Polko. |
| Wołacz (o!): Polko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Polko! |
Wszystkie odmiany nazwiska polko:
Polko, Polki, Polce, Polkę, Polką, Polkowie, Polków, Polkom, Polkami, Polkach,Zobacz nazwiska podobne do polko:
POLAK, POLAŃSKA, POLOK, POLKOWSKA, POLOCZEK, POLAKOWSKA, POLIT, POLIŃSKA, POL, POLUS, POLITOWSKA, POLANOWSKA, POLACZEK, POLEK, POLOWCZYK,
Zobacz podział na sylaby słowa polko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
polko
Zobacz anagramy i słowa z liter - polko
Wybrane słowo