Odmiana nazwiska - Ruń
Zobacz też odmianę slowa RUŃ
Odmiana przez przypadki nazwiska ruń:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ruń |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ruń |
| To jest Jan Ruń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Runia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Runia. |
| Celownik (komu?) : Runiowi |
| Janowi Runiowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Runia |
| Nikt tam nie widział Jana Runia. |
| Narzędnik (z kim?) : Runiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Runiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Runiu |
| Nie rozmawiamy o Janie Runiu. |
| Wołacz (o!): Runiu |
| Mój drogi Janie Runiu. |
Nazwisko kobiety (pani) - ruńNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ruń |
| Autorką artykułu jest Ewa Ruń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ruń |
| Udałem się po poradę do Ewy Ruń. |
| Celownik (komu?) : Ruń |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ruń. |
| Biernik (kogo?) : Ruń |
| Wszyscy lubią Ewę Ruń. |
| Narzędnik (z kim?) : Ruń |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ruń. |
| Miejscownik (o kim?) : Ruń |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ruń. |
| Wołacz (o!): Ruń |
| Mylisz się Ewo Ruń! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ruńRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Runiowie, depr. Runie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Runiowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Runiów |
| Sprawa Ewy i Jana Runiów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Runiom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Runiom. |
| Biernik (kogo?) : Runiów |
| Ewę i Jana Runiów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Runiami |
| Z Ewą i Janem Runiami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Runiach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Runiach. |
| Wołacz (o!): Runiowie, depr. Runie |
| Ewo i Janie Runiowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ruńNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ruń |
| To są siostry Ewa i Magda Ruń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ruń |
| Przed domem Ewy i Magdy Ruń doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ruń |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ruń. |
| Biernik (kogo?) : Ruń |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ruń. |
| Narzędnik (z kim?) : Ruń |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ruń był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ruń |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ruń. |
| Wołacz (o!): Ruń |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ruń! |
Wszystkie odmiany nazwiska ruń:
Ruń, Runia, Runiowi, Runiem, Runiu, Runiowie, Runie, Runiów, Runiom, Runiami, Runiach,Zobacz nazwiska podobne do ruń:
RUTKOWSKA, RUDNICKA, RUSIN, RUCIŃSKA, RUDZIŃSKA, RUDZKA, RUDNIK, RUSEK, RUMIŃSKA, RUSINEK, RUSZKOWSKA, RUTA, RUSIECKA, RUSAK, RUTKA,
Zobacz podział na sylaby słowa ruń
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ruń
Zobacz anagramy i słowa z liter - ruń
Wybrane słowonaciecczasownik dokonany