Odmiana słowa - ruń
Słowo ruń to rzeczownik rodzaju żeńskiego.
Zobacz też odmianę nazwiska RUŃ
Odmiana przez przypadki słowa ruń:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||
Mianownik (kto? co?) | Mianownik (kto? co?) | |||||
Dopełniacz (kogo? czego?) | Dopełniacz (kogo? czego?) | |||||
Celownik (komu? czemu?) | Celownik (komu? czemu?) | |||||
Biernik (kogo? co?) | Biernik (kogo? co?) | |||||
Narzędnik (z kim? z czym?) | Narzędnik (z kim? z czym?) | |||||
Miejscownik (o kim? o czym?) | Miejscownik (o kim? o czym?) | |||||
Wołacz (o!) | Wołacz (o!) | |||||
Wszystkie odmiany słowa ruń:
runiom, runią, runiami, runiach, runiZobacz słowa podobne do ruń :
Bieruń, Boruń, jastruń, Stary Toruń, Toruń
Zobacz podział na sylaby słowa ruń
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ruń
Zobacz anagramy i słowa z liter - ruń
Wybrane słowowtłucczasownik dokonanyodmiany:
wtłukłyśmy, wtłukłyście, wtłukłybyśmy, wtłukłybyście, wtłukłyby, wtłukły, wtłukłszy, wtłukłoby, wtłukło, wtłukłeś, wtłukłem, ,...