Odmiana nazwiska - ĆWIRKO
Odmiana przez przypadki nazwiska ĆWIRKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ĆWIRKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ćwirko |
| To jest Jan Ćwirko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ćwirki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ćwirki. |
| Celownik (komu?) : Ćwirce |
| Janowi Ćwirce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Ćwirkę |
| Nikt tam nie widział Jana Ćwirkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ćwirką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ćwirką. |
| Miejscownik (o kim?) : Ćwirce |
| Nie rozmawiamy o Janie Ćwirce. |
| Wołacz (o!): Ćwirko |
| Mój drogi Janie Ćwirko. |
Nazwisko kobiety (pani) - ĆWIRKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ćwirko |
| Autorką artykułu jest Ewa Ćwirko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ćwirko |
| Udałem się po poradę do Ewy Ćwirko. |
| Celownik (komu?) : Ćwirko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ćwirko. |
| Biernik (kogo?) : Ćwirko |
| Wszyscy lubią Ewę Ćwirko. |
| Narzędnik (z kim?) : Ćwirko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ćwirko. |
| Miejscownik (o kim?) : Ćwirko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ćwirko. |
| Wołacz (o!): Ćwirko |
| Mylisz się Ewo Ćwirko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ĆWIRKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ćwirkowie, depr. Ćwirki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Ćwirkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ćwirków |
| Sprawa Ewy i Jana Ćwirków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Ćwirkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ćwirkom. |
| Biernik (kogo?) : Ćwirków |
| Ewę i Jana Ćwirków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Ćwirkami |
| Z Ewą i Janem Ćwirkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Ćwirkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ćwirkach. |
| Wołacz (o!): Ćwirkowie, depr. Ćwirki |
| Ewo i Janie Ćwirkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ĆWIRKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ćwirko |
| To są siostry Ewa i Magda Ćwirko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ćwirko |
| Przed domem Ewy i Magdy Ćwirko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ćwirko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ćwirko. |
| Biernik (kogo?) : Ćwirko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ćwirko. |
| Narzędnik (z kim?) : Ćwirko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ćwirko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ćwirko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ćwirko. |
| Wołacz (o!): Ćwirko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ćwirko! |
Wszystkie odmiany nazwiska ĆWIRKO:
Ćwirko, Ćwirki, Ćwirce, Ćwirkę, Ćwirką, Ćwirkowie, Ćwirków, Ćwirkom, Ćwirkami, Ćwirkach,Zobacz nazwiska podobne do ĆWIRKO:
ĆWIRZEŃ, ĆWIR, ĆWIRTA, ĆWIRLEJ, ĆWIRYNKAŁO, ĆWIRKOWICZ, ĆWIRZEWICZ, ĆWIRUK, ĆWIRAT, ĆWIRBUT, ĆWIRKA, GODYCKA-ĆWIRKO, ĆWIRKO-GODYCKA, GODYCKA ĆWIRKO, ĆWIRKO GODYCKA,
Zobacz podział na sylaby słowa ĆWIRKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ĆWIRKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - ĆWIRKO
Wybrane słoworecitalrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy