Odmiana nazwiska - ŚCIEBIURA
Odmiana przez przypadki nazwiska ŚCIEBIURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ŚCIEBIURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ściebiura |
| To jest Jan Ściebiura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ściebiury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ściebiury. |
| Celownik (komu?) : Ściebiurze |
| Janowi Ściebiurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Ściebiurę |
| Nikt tam nie widział Jana Ściebiurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ściebiurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ściebiurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Ściebiurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Ściebiurze. |
| Wołacz (o!): Ściebiuro |
| Mój drogi Janie Ściebiuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - ŚCIEBIURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ściebiura |
| Autorką artykułu jest Ewa Ściebiura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ściebiury |
| Udałem się po poradę do Ewy Ściebiury. |
| Celownik (komu?) : Ściebiurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ściebiurze. |
| Biernik (kogo?) : Ściebiurę |
| Wszyscy lubią Ewę Ściebiurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ściebiurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ściebiurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Ściebiurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ściebiurze. |
| Wołacz (o!): Ściebiuro |
| Mylisz się Ewo Ściebiuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ŚCIEBIURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ściebiurowie, depr. Ściebiury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Ściebiurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ściebiurów |
| Sprawa Ewy i Jana Ściebiurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Ściebiurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ściebiurom. |
| Biernik (kogo?) : Ściebiurów |
| Ewę i Jana Ściebiurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Ściebiurami |
| Z Ewą i Janem Ściebiurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Ściebiurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ściebiurach. |
| Wołacz (o!): Ściebiurowie, depr. Ściebiury |
| Ewo i Janie Ściebiurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ŚCIEBIURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ściebiury |
| To są siostry Ewa i Magda Ściebiury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ściebiur |
| Przed domem Ewy i Magdy Ściebiur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ściebiurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ściebiurom. |
| Biernik (kogo?) : Ściebiury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ściebiury. |
| Narzędnik (z kim?) : Ściebiurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ściebiurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ściebiurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ściebiurach. |
| Wołacz (o!): Ściebiury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ściebiury! |
Wszystkie odmiany nazwiska ŚCIEBIURA:
Ściebiura, Ściebiury, Ściebiurze, Ściebiurę, Ściebiurą, Ściebiuro, Ściebiurowie, Ściebiurów, Ściebiurom, Ściebiurami, Ściebiurach, Ściebiur,
Zobacz podział na sylaby słowa ŚCIEBIURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ŚCIEBIURA
Zobacz synonimy słowa ŚCIEBIURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - ŚCIEBIURA
Wybrane słowo