Odmiana nazwiska - ŚWIRKO
Odmiana przez przypadki nazwiska ŚWIRKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ŚWIRKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Świrko |
| To jest Jan Świrko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Świrki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Świrki. |
| Celownik (komu?) : Świrce |
| Janowi Świrce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Świrkę |
| Nikt tam nie widział Jana Świrkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Świrką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Świrką. |
| Miejscownik (o kim?) : Świrce |
| Nie rozmawiamy o Janie Świrce. |
| Wołacz (o!): Świrko |
| Mój drogi Janie Świrko. |
Nazwisko kobiety (pani) - ŚWIRKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Świrko |
| Autorką artykułu jest Ewa Świrko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Świrko |
| Udałem się po poradę do Ewy Świrko. |
| Celownik (komu?) : Świrko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Świrko. |
| Biernik (kogo?) : Świrko |
| Wszyscy lubią Ewę Świrko. |
| Narzędnik (z kim?) : Świrko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Świrko. |
| Miejscownik (o kim?) : Świrko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Świrko. |
| Wołacz (o!): Świrko |
| Mylisz się Ewo Świrko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ŚWIRKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Świrkowie, depr. Świrki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Świrkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Świrków |
| Sprawa Ewy i Jana Świrków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Świrkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Świrkom. |
| Biernik (kogo?) : Świrków |
| Ewę i Jana Świrków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Świrkami |
| Z Ewą i Janem Świrkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Świrkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Świrkach. |
| Wołacz (o!): Świrkowie, depr. Świrki |
| Ewo i Janie Świrkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ŚWIRKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Świrko |
| To są siostry Ewa i Magda Świrko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Świrko |
| Przed domem Ewy i Magdy Świrko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Świrko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Świrko. |
| Biernik (kogo?) : Świrko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Świrko. |
| Narzędnik (z kim?) : Świrko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Świrko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Świrko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Świrko. |
| Wołacz (o!): Świrko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Świrko! |
Wszystkie odmiany nazwiska ŚWIRKO:
Świrko, Świrki, Świrce, Świrkę, Świrką, Świrkowie, Świrków, Świrkom, Świrkami, Świrkach,Zobacz nazwiska podobne do ŚWIRKO:
ŚWIRSKA, ŚWIRK, ŚWIRCZ, ŚWIRYDOWICZ, ŚWIRAD, ŚWIRTA, ŚWIRGOŃ, ŚWIRSZCZ, ŚWIRKOSZ, ŚWIRYDZIUK, ŚWIRKOWSKA, ŚWIRBUTOWICZ, ŚWIRNIAK, ŚWIRYDO, ŚWIRKOWICZ,
Zobacz podział na sylaby słowa ŚWIRKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ŚWIRKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - ŚWIRKO
Wybrane słowo