Odmiana nazwiska - ŻANKO
Odmiana przez przypadki nazwiska ŻANKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ŻANKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żanko |
| To jest Jan Żanko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żanki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Żanki. |
| Celownik (komu?) : Żance |
| Janowi Żance dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Żankę |
| Nikt tam nie widział Jana Żankę. |
| Narzędnik (z kim?) : Żanką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Żanką. |
| Miejscownik (o kim?) : Żance |
| Nie rozmawiamy o Janie Żance. |
| Wołacz (o!): Żanko |
| Mój drogi Janie Żanko. |
Nazwisko kobiety (pani) - ŻANKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żanko |
| Autorką artykułu jest Ewa Żanko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żanko |
| Udałem się po poradę do Ewy Żanko. |
| Celownik (komu?) : Żanko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Żanko. |
| Biernik (kogo?) : Żanko |
| Wszyscy lubią Ewę Żanko. |
| Narzędnik (z kim?) : Żanko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Żanko. |
| Miejscownik (o kim?) : Żanko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Żanko. |
| Wołacz (o!): Żanko |
| Mylisz się Ewo Żanko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ŻANKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żankowie, depr. Żanki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Żankowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żanków |
| Sprawa Ewy i Jana Żanków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Żankom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Żankom. |
| Biernik (kogo?) : Żanków |
| Ewę i Jana Żanków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Żankami |
| Z Ewą i Janem Żankami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Żankach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Żankach. |
| Wołacz (o!): Żankowie, depr. Żanki |
| Ewo i Janie Żankowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ŻANKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żanko |
| To są siostry Ewa i Magda Żanko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żanko |
| Przed domem Ewy i Magdy Żanko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Żanko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Żanko. |
| Biernik (kogo?) : Żanko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Żanko. |
| Narzędnik (z kim?) : Żanko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Żanko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Żanko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Żanko. |
| Wołacz (o!): Żanko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Żanko! |
Wszystkie odmiany nazwiska ŻANKO:
Żanko, Żanki, Żance, Żankę, Żanką, Żankowie, Żanków, Żankom, Żankami, Żankach,Zobacz nazwiska podobne do ŻANKO:
ŻANDARSKA, ŻANKOWSKA, ŻANDAROWSKA, ŻANOWSKA, ŻANDARCZUK, LEŻANKO, ŻANY, ŻANDAREK, ŻANDARMSKA, ŻAN, ŻANET, ŻANDARA, ŻANDARMÓW, ŻANDECKA, ŻANDAR,
Zobacz podział na sylaby słowa ŻANKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ŻANKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - ŻANKO