Nazwisko mężczyzny (pan) - ŻEGUNIANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żegunia |
| To jest Jan Żegunia. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żeguni |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Żeguni. |
| Celownik (komu?) : Żeguni |
| Janowi Żeguni dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Żegunię |
| Nikt tam nie widział Jana Żegunię. |
| Narzędnik (z kim?) : Żegunią |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Żegunią. |
| Miejscownik (o kim?) : Żeguni |
| Nie rozmawiamy o Janie Żeguni. |
| Wołacz (o!): Żegunio |
| Mój drogi Janie Żegunio. |
Nazwisko kobiety (pani) - ŻEGUNIA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żegunia |
| Autorką artykułu jest Ewa Żegunia. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żeguni |
| Udałem się po poradę do Ewy Żeguni. |
| Celownik (komu?) : Żeguni |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Żeguni. |
| Biernik (kogo?) : Żegunię |
| Wszyscy lubią Ewę Żegunię. |
| Narzędnik (z kim?) : Żegunią |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Żegunią. |
| Miejscownik (o kim?) : Żeguni |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Żeguni. |
| Wołacz (o!): Żegunio |
| Mylisz się Ewo Żegunio! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ŻEGUNIARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żeguniowie, depr. Żegunie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Żeguniowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żeguniów |
| Sprawa Ewy i Jana Żeguniów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Żeguniom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Żeguniom. |
| Biernik (kogo?) : Żeguniów |
| Ewę i Jana Żeguniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Żeguniami |
| Z Ewą i Janem Żeguniami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Żeguniach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Żeguniach. |
| Wołacz (o!): Żeguniowie, depr. Żegunie |
| Ewo i Janie Żeguniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ŻEGUNIA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żegunie |
| To są siostry Ewa i Magda Żegunie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żeguni, Żeguń |
| Przed domem Ewy i Magdy Żeguni doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Żeguniom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Żeguniom. |
| Biernik (kogo?) : Żegunie |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Żegunie. |
| Narzędnik (z kim?) : Żeguniami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Żeguniami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Żeguniach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Żeguniach. |
| Wołacz (o!): Żegunie |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Żegunie! |
Zobacz podział na sylaby słowa ŻEGUNIA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ŻEGUNIA
Zobacz anagramy i słowa z liter - ŻEGUNIA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025