Odmiana nazwiska - ŻONKO
Zobacz też odmianę slowa ŻONKO
Odmiana przez przypadki nazwiska ŻONKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ŻONKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żonko |
| To jest Jan Żonko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żonki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Żonki. |
| Celownik (komu?) : Żonce |
| Janowi Żonce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Żonkę |
| Nikt tam nie widział Jana Żonkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Żonką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Żonką. |
| Miejscownik (o kim?) : Żonce |
| Nie rozmawiamy o Janie Żonce. |
| Wołacz (o!): Żonko |
| Mój drogi Janie Żonko. |
Nazwisko kobiety (pani) - ŻONKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żonko |
| Autorką artykułu jest Ewa Żonko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żonko |
| Udałem się po poradę do Ewy Żonko. |
| Celownik (komu?) : Żonko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Żonko. |
| Biernik (kogo?) : Żonko |
| Wszyscy lubią Ewę Żonko. |
| Narzędnik (z kim?) : Żonko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Żonko. |
| Miejscownik (o kim?) : Żonko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Żonko. |
| Wołacz (o!): Żonko |
| Mylisz się Ewo Żonko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ŻONKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żonkowie, depr. Żonki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Żonkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żonków |
| Sprawa Ewy i Jana Żonków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Żonkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Żonkom. |
| Biernik (kogo?) : Żonków |
| Ewę i Jana Żonków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Żonkami |
| Z Ewą i Janem Żonkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Żonkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Żonkach. |
| Wołacz (o!): Żonkowie, depr. Żonki |
| Ewo i Janie Żonkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ŻONKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żonko |
| To są siostry Ewa i Magda Żonko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żonko |
| Przed domem Ewy i Magdy Żonko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Żonko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Żonko. |
| Biernik (kogo?) : Żonko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Żonko. |
| Narzędnik (z kim?) : Żonko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Żonko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Żonko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Żonko. |
| Wołacz (o!): Żonko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Żonko! |
Wszystkie odmiany nazwiska ŻONKO:
Żonko, Żonki, Żonce, Żonkę, Żonką, Żonkowie, Żonków, Żonkom, Żonkami, Żonkach,Zobacz nazwiska podobne do ŻONKO:
ŻONDEŁEK, ŻONTOŁW, ŻONAKOWSKA, ŻONGOŁŁOWICZ, ŻONDŁOWSKA, ŻONDLOWSKA, ŻONTAŁA, ŻONTOW, ŻONA, ŻONDEŁ, ŻONKOWSKA, ŻONDLAK, ŻONDECKA, ŻONDŁO, ŻONTEK,
Zobacz podział na sylaby słowa ŻONKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ŻONKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - ŻONKO
Wybrane słowo