Odmiana nazwiska - ŻURAN
Odmiana przez przypadki nazwiska ŻURAN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ŻURAN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żuran |
| To jest Jan Żuran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żurana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Żurana. |
| Celownik (komu?) : Żuranowi |
| Janowi Żuranowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Żurana |
| Nikt tam nie widział Jana Żurana. |
| Narzędnik (z kim?) : Żuranem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Żuranem. |
| Miejscownik (o kim?) : Żuranie |
| Nie rozmawiamy o Janie Żuranie. |
| Wołacz (o!): Żuranie |
| Mój drogi Janie Żuranie. |
Nazwisko kobiety (pani) - ŻURANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żuran |
| Autorką artykułu jest Ewa Żuran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żuran |
| Udałem się po poradę do Ewy Żuran. |
| Celownik (komu?) : Żuran |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Żuran. |
| Biernik (kogo?) : Żuran |
| Wszyscy lubią Ewę Żuran. |
| Narzędnik (z kim?) : Żuran |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Żuran. |
| Miejscownik (o kim?) : Żuran |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Żuran. |
| Wołacz (o!): Żuran |
| Mylisz się Ewo Żuran! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ŻURANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żuranowie, depr. Żurany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Żuranowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żuranów |
| Sprawa Ewy i Jana Żuranów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Żuranom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Żuranom. |
| Biernik (kogo?) : Żuranów |
| Ewę i Jana Żuranów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Żuranami |
| Z Ewą i Janem Żuranami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Żuranach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Żuranach. |
| Wołacz (o!): Żuranowie, depr. Żurany |
| Ewo i Janie Żuranowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ŻURANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żuran |
| To są siostry Ewa i Magda Żuran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żuran |
| Przed domem Ewy i Magdy Żuran doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Żuran |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Żuran. |
| Biernik (kogo?) : Żuran |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Żuran. |
| Narzędnik (z kim?) : Żuran |
| Wywiad z Ewą i Magdą Żuran był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Żuran |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Żuran. |
| Wołacz (o!): Żuran |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Żuran! |
Wszystkie odmiany nazwiska ŻURAN:
Żuran, Żurana, Żuranowi, Żuranem, Żuranie, Żuranowie, Żurany, Żuranów, Żuranom, Żuranami, Żuranach,Zobacz nazwiska podobne do ŻURAN:
ŻUREK, ŻURAWSKA, ŻUROWSKA, ŻUR, ŻURAW, ŻURAWIK, ŻURKOWSKA, ŻURAŃSKA, ŻURAKOWSKA, ŻURALSKA, ŻURAWICZ, ŻURAWIŃSKA, ŻUROMSKA, ŻURAWIECKA, ŻURAWICKA,
Zobacz podział na sylaby słowa ŻURAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ŻURAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - ŻURAN
Wybrane słowo