Nazwisko mężczyzny (pan) - ŻURAWANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żurawa |
| To jest Jan Żurawa. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żurawy |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Żurawy. |
| Celownik (komu?) : Żurawie |
| Janowi Żurawie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Żurawę |
| Nikt tam nie widział Jana Żurawę. |
| Narzędnik (z kim?) : Żurawą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Żurawą. |
| Miejscownik (o kim?) : Żurawie |
| Nie rozmawiamy o Janie Żurawie. |
| Wołacz (o!): Żurawo |
| Mój drogi Janie Żurawo. |
Nazwisko kobiety (pani) - ŻURAWA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żurawa |
| Autorką artykułu jest Ewa Żurawa. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żurawy |
| Udałem się po poradę do Ewy Żurawy. |
| Celownik (komu?) : Żurawie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Żurawie. |
| Biernik (kogo?) : Żurawę |
| Wszyscy lubią Ewę Żurawę. |
| Narzędnik (z kim?) : Żurawą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Żurawą. |
| Miejscownik (o kim?) : Żurawie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Żurawie. |
| Wołacz (o!): Żurawo |
| Mylisz się Ewo Żurawo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ŻURAWARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żurawowie, depr. Żurawy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Żurawowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żurawów |
| Sprawa Ewy i Jana Żurawów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Żurawom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Żurawom. |
| Biernik (kogo?) : Żurawów |
| Ewę i Jana Żurawów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Żurawami |
| Z Ewą i Janem Żurawami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Żurawach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Żurawach. |
| Wołacz (o!): Żurawowie, depr. Żurawy |
| Ewo i Janie Żurawowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ŻURAWA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żurawy |
| To są siostry Ewa i Magda Żurawy. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żuraw |
| Przed domem Ewy i Magdy Żuraw doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Żurawom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Żurawom. |
| Biernik (kogo?) : Żurawy |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Żurawy. |
| Narzędnik (z kim?) : Żurawami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Żurawami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Żurawach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Żurawach. |
| Wołacz (o!): Żurawy |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Żurawy! |
Zobacz podział na sylaby słowa ŻURAWA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ŻURAWA
Zobacz anagramy i słowa z liter - ŻURAWA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025