Odmiana nazwiska - ŻURKE
Odmiana przez przypadki nazwiska ŻURKE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ŻURKE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żurke |
| To jest Jan Żurke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żurkego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Żurkego. |
| Celownik (komu?) : Żurkemu |
| Janowi Żurkemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Żurkego |
| Nikt tam nie widział Jana Żurkego. |
| Narzędnik (z kim?) : Żurkem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Żurkem. |
| Miejscownik (o kim?) : Żurkem |
| Nie rozmawiamy o Janie Żurkem. |
| Wołacz (o!): Żurke |
| Mój drogi Janie Żurke. |
Nazwisko kobiety (pani) - ŻURKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żurke |
| Autorką artykułu jest Ewa Żurke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żurke |
| Udałem się po poradę do Ewy Żurke. |
| Celownik (komu?) : Żurke |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Żurke. |
| Biernik (kogo?) : Żurke |
| Wszyscy lubią Ewę Żurke. |
| Narzędnik (z kim?) : Żurke |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Żurke. |
| Miejscownik (o kim?) : Żurke |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Żurke. |
| Wołacz (o!): Żurke |
| Mylisz się Ewo Żurke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ŻURKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żurkowie, depr. Żurke |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Żurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żurków |
| Sprawa Ewy i Jana Żurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Żurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Żurkom. |
| Biernik (kogo?) : Żurków |
| Ewę i Jana Żurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Żurkami |
| Z Ewą i Janem Żurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Żurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Żurkach. |
| Wołacz (o!): Żurkowie, depr. Żurke |
| Ewo i Janie Żurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ŻURKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Żurke |
| To są siostry Ewa i Magda Żurke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Żurke |
| Przed domem Ewy i Magdy Żurke doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Żurke |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Żurke. |
| Biernik (kogo?) : Żurke |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Żurke. |
| Narzędnik (z kim?) : Żurke |
| Wywiad z Ewą i Magdą Żurke był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Żurke |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Żurke. |
| Wołacz (o!): Żurke |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Żurke! |
Wszystkie odmiany nazwiska ŻURKE:
Żurke, Żurkego, Żurkemu, Żurkem, Żurkowie, Żurków, Żurkom, Żurkami, Żurkach,Zobacz nazwiska podobne do ŻURKE:
ŻUREK, ŻURAWSKA, ŻUROWSKA, ŻUR, ŻURAW, ŻURAWIK, ŻURKOWSKA, ŻURAŃSKA, ŻURAKOWSKA, ŻURALSKA, ŻURAWICZ, ŻURAWIŃSKA, ŻUROMSKA, ŻURAWIECKA, ŻURAWICKA,
Zobacz podział na sylaby słowa ŻURKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ŻURKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - ŻURKE