Odmiana słowa - KUMA
Słowo KUMA to rzeczownik rodzaju żeńskiego.
Zobacz też odmianę nazwiska KUMA
Odmiana przez przypadki słowa KUMA:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||
Mianownik (kto? co?) | Mianownik (kto? co?) | |||||
Dopełniacz (kogo? czego?) | Dopełniacz (kogo? czego?) | |||||
Celownik (komu? czemu?) | Celownik (komu? czemu?) | |||||
Biernik (kogo? co?) | Biernik (kogo? co?) | |||||
Narzędnik (z kim? z czym?) | Narzędnik (z kim? z czym?) | |||||
Miejscownik (o kim? o czym?) | Miejscownik (o kim? o czym?) | |||||
Wołacz (o!) | Wołacz (o!) | |||||
Wszystkie odmiany słowa KUMA:
kumą, kumę, kumie, kumo, kumyZobacz słowa podobne do KUMA :
kum, kumać, Kumajny, kumak, Kuman, Kumanka, Kumanowie, kumański, kumańskość, Kumar, kumaron, kumaronowy, kumaryna, kumarynowy, Kumasy, kumaty, kumberland, Kumbria, kumbryjski, kumbryjskość
Zobacz podział na sylaby słowa KUMA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KUMA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KUMA
Wybrane słowo