Odmiana nazwiska - KUMA
Zobacz też odmianę slowa KUMA
Odmiana przez przypadki nazwiska KUMA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KUMANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuma |
| To jest Jan Kuma. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kumy |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kumy. |
| Celownik (komu?) : Kumie |
| Janowi Kumie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kumę |
| Nikt tam nie widział Jana Kumę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kumą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kumą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kumie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kumie. |
| Wołacz (o!): Kumo |
| Mój drogi Janie Kumo. |
Nazwisko kobiety (pani) - KUMA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuma |
| Autorką artykułu jest Ewa Kuma. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kumy |
| Udałem się po poradę do Ewy Kumy. |
| Celownik (komu?) : Kumie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kumie. |
| Biernik (kogo?) : Kumę |
| Wszyscy lubią Ewę Kumę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kumą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kumą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kumie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kumie. |
| Wołacz (o!): Kumo |
| Mylisz się Ewo Kumo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KUMARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kumowie, depr. Kumy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kumowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kumów |
| Sprawa Ewy i Jana Kumów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kumom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kumom. |
| Biernik (kogo?) : Kumów |
| Ewę i Jana Kumów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kumami |
| Z Ewą i Janem Kumami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kumach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kumach. |
| Wołacz (o!): Kumowie, depr. Kumy |
| Ewo i Janie Kumowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KUMA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kumy |
| To są siostry Ewa i Magda Kumy. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kum |
| Przed domem Ewy i Magdy Kum doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kumom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kumom. |
| Biernik (kogo?) : Kumy |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kumy. |
| Narzędnik (z kim?) : Kumami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kumami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kumach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kumach. |
| Wołacz (o!): Kumy |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kumy! |
Wszystkie odmiany nazwiska KUMA:
Kuma, Kumy, Kumie, Kumę, Kumą, Kumo, Kumowie, Kumów, Kumom, Kumami, Kumach, Kum,Zobacz nazwiska podobne do KUMA:
KUCHARSKA, KUBIAK, KUREK, KUROWSKA, KUCZYŃSKA, KUBICKA, KULESZA, KUJAWA, KUŚ, KULIK, KUCHARCZYK, KUBIK, KULA, KUBACKA, KUBICA,
Zobacz podział na sylaby słowa KUMA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KUMA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KUMA
Wybrane słowokaporzeczownikrodzaj:
męski osobowy