Odmiana słowa - burczeć

Zobacz jaka to część mowy, rodzaj i odmiany słowa "burczeć".

burczeć

część mowy:

czasownik niedokonany

odmiany:

burczałem, burczałam, burczałeś, burczałaś, burczał, burczała, burczało, burczeliśmy, burczałyśmy, burczeliście, burczałyście, ...

Słowo burczeć to czasownik niedokonany.

Odmiana przez przypadki słowa burczeć:

tryb oznajmujący

czas teraźniejszy

liczba pojedyncza		liczba mnoga

1.os.	burczę	1.os.	burczymy
2.os.	burczysz	2.os.	burczycie
3.os.	burczy	3.os.	burczą

czas przeszły

liczba pojedyncza			liczba mnoga

	męski	burczałem
1.os.	żeński	burczałam	mo	burczeliśmy
	nijaki	burczałom	nmo	burczałyśmy

	męski	burczałeś
2.os.	żeński	burczałaś	mo	burczeliście
	nijaki	burczałoś	nmo	burczałyście

	męski	burczał
3.os.	żeński	burczała	mo	burczeli
	nijaki	burczało	nmo	burczały

forma bezosobowa: burczano

czas przyszły

liczba pojedyncza			liczba mnoga

	męski	będę burczał będę burczeć
1.os.	żeński	będę burczała będę burczeć	mo	będziemy burczeli będziemy burczeć
	nijaki	będę burczało będę burczeć	nmo	będziemy burczały będziemy burczeć

	męski	będziesz burczał będziesz burczeć
2.os.	żeński	będziesz burczała będziesz burczeć	mo	będziecie burczeli będziecie burczeć
	nijaki	będziesz burczało będziesz burczeć	nmo	będziecie burczały będziecie burczeć

	męski	będzie burczał będzie burczeć
3.os.	żeński	będzie burczała będzie burczeć	mo	będą burczeli będą burczeć
	nijaki	będzie burczało będzie burczeć	nmo	będą burczały będą burczeć

tryb rozkazujący

liczba pojedyncza		liczba mnoga

		1.os.	burczmy
2.os.	burcz	2.os.	burczcie

tryb warunkowy

liczba pojedyncza			liczba mnoga

	męski	burczałbym
1.os.	żeński	burczałabym	mo	burczelibyśmy
	nijaki	burczałobym	nmo	burczałybyśmy

	męski	burczałbyś
2.os.	żeński	burczałabyś	mo	burczelibyście
	nijaki	burczałobyś	nmo	burczałybyście

	męski	burczałby
3.os.	żeński	burczałaby	mo	burczeliby
	nijaki	burczałoby	nmo	burczałyby

forma bezosobowa: burczano by

bezokolicznik: burczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: burcząc

Rzeczownik odczasownikowy

liczba pojedyncza		liczba mnoga

Mianownik (kto? co?)	burczenie	Mianownik (kto? co?)	burczenia
Dopełniacz (kogo? czego?)	burczenia	Dopełniacz (kogo? czego?)	burczeń
Celownik (komu? czemu?)	burczeniu	Celownik (komu? czemu?)	burczeniom
Biernik (kogo? co?)	burczenie	Biernik (kogo? co?)	burczenia
Narzędnik (z kim? z czym?)	burczeniem	Narzędnik (z kim? z czym?)	burczeniami
Miejscownik (o kim? o czym?)	burczeniu	Miejscownik (o kim? o czym?)	burczeniach
Wołacz (o!)	burczenie	Wołacz (o!)	burczenia

imiesłów przymiotnikowy czynny

liczba pojedyncza

	męski osobowy	męski zwierzęcy	męski rzeczowy	nijaki	żeński
Mianownik (kto? co?)	burczący	burczący	burczący	burczące	burcząca
Dopełniacz (kogo? czego?)	burczącego	burczącego	burczącego	burczącego	burczącej
Celownik (komu? czemu?)	burczącemu	burczącemu	burczącemu	burczącemu	burczącej
Biernik (kogo? co?)	burczącego	burczącego	burczący	burczące	burczącą
Narzędnik (z kim? z czym?)	burczącym	burczącym	burczącym	burczącym	burczącą
Miejscownik (o kim? o czym?)	burczącym	burczącym	burczącym	burczącym	burczącej

liczba mnoga

	przymnogi	męski osobowy	męski osobowy deprecjatywnie	pozostałe
Mianownik (kto? co?)	burczący	burczący	burczące	burczące
Dopełniacz (kogo? czego?)	burczących	burczących	burczących	burczących
Celownik (komu? czemu?)	burczącym	burczącym	burczącym	burczącym
Biernik (kogo? co?)	burczących	burczących	burczących	burczące
Narzędnik (z kim? z czym?)	burczącymi	burczącymi	burczącymi	burczącymi
Miejscownik (o kim? o czym?)	burczących	burczących	burczących	burczących

imiesłów przymiotnikowy bierny

liczba pojedyncza

	męski osobowy	męski zwierzęcy	męski rzeczowy	nijaki	żeński
Mianownik (kto? co?)	burczany	burczany	burczany	burczane	burczana
Dopełniacz (kogo? czego?)	burczanego	burczanego	burczanego	burczanego	burczanej
Celownik (komu? czemu?)	burczanemu	burczanemu	burczanemu	burczanemu	burczanej
Biernik (kogo? co?)	burczanego	burczanego	burczany	burczane	burczaną
Narzędnik (z kim? z czym?)	burczanym	burczanym	burczanym	burczanym	burczaną
Miejscownik (o kim? o czym?)	burczanym	burczanym	burczanym	burczanym	burczanej

liczba mnoga

	przymnogi	męski osobowy	męski osobowy deprecjatywnie	pozostałe
Mianownik (kto? co?)	burczani	burczani	burczane	burczane
Dopełniacz (kogo? czego?)	burczanych	burczanych	burczanych	burczanych
Celownik (komu? czemu?)	burczanym	burczanym	burczanym	burczanym
Biernik (kogo? co?)	burczanych	burczanych	burczanych	burczane
Narzędnik (z kim? z czym?)	burczanymi	burczanymi	burczanymi	burczanymi
Miejscownik (o kim? o czym?)	burczanych	burczanych	burczanych	burczanych

odpowiednik aspektowy: burknąć

Wszystkie odmiany słowa burczeć:

burczałem, burczałam, burczałeś, burczałaś, burczał, burczała, burczało, burczeliśmy, burczałyśmy, burczeliście, burczałyście

Zobacz słowa podobne do burczeć :

Burczak, burczenie, burczybas, Burczyk, Burczymucha, Burczyński, naburczeć, odburczeć, poburczeć, wyburczeć, zaburczeć, zburczeć

Zobacz co to jest burczeć

Zobacz podział na sylaby słowa burczeć

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa burczeć

Zobacz synonimy słowa burczeć

Zobacz anagramy i słowa z liter - burczeć

Wybrane słowo

dodruk
rzeczownik
rodzaj:
męski rzeczowy
odmiany:
dodrukom, dodrukami, dodrukach, dodruku, dodrukowi, dodrukiem, dodruki, dodruków, ,...
Zobacz odmianę przez przypadki >>

Ostatnio sprawdzane

burczeć, przyspieszony, błyskać, ortograficzny, erotyzm, przesłonić, podścielisko, magnat, mogilnianin, wykopsać, wsadzić, bokserka, fracht, Rzeczpospolita, zaanektować, wiciowiec, Bóbr, podeprzeć, krytyczny, postrzyc,

Najczęściej sprawdzane

łamaga, krótkowzroczność, gruchot, tranzytować, ćma, Muzyka, pieprzyk, Szczecin, Łódź, sprośność, esdek, dziany, współczucie, skupić, Kowal, drapać, poczerwienieć, rycerz, lacha, zlewa,

eOdmiany.pl

Zobacz inne strony tematyczne