Odmiana słowa - błonnik
Słowo błonnik to rzeczownik rodzaju męskiego rzeczowego.
Odmiana przez przypadki słowa błonnik:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||
Mianownik (kto? co?) | Mianownik (kto? co?) | |||||
Dopełniacz (kogo? czego?) | Dopełniacz (kogo? czego?) | |||||
Celownik (komu? czemu?) | Celownik (komu? czemu?) | |||||
Biernik (kogo? co?) | Biernik (kogo? co?) | |||||
Narzędnik (z kim? z czym?) | Narzędnik (z kim? z czym?) | |||||
Miejscownik (o kim? o czym?) | Miejscownik (o kim? o czym?) | |||||
Wołacz (o!) | Wołacz (o!) | |||||
Wszystkie odmiany słowa błonnik:
błonnikom, błonnikami, błonnikach, błonnika, błonnikowi, błonnikiem, błonniku, błonniki, błonnikówZobacz słowa podobne do błonnik :
błonnikowy
Zobacz podział na sylaby słowa błonnik
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
błonnik
Zobacz anagramy i słowa z liter - błonnik
Wybrane słowowywiertrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
wywiertach, wywiertami, wywiertom, wywiercie, wywiertem, wywiertowi, wywiertu, wywiertów, wywierty, ,...