Odmiana słowa - durzyć

Słowo durzyć to czasownik niedokonany.


Odmiana przez przypadki słowa durzyć:

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
durzę
1.os.
durzymy
2.os.
durzysz
2.os.
durzycie
3.os.
durzy
3.os.
durzą
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
durzyłem
1.os.
żeński
durzyłam
mo
durzyliśmy
nijaki
durzyłom
nmo
durzyłyśmy

męski
durzyłeś
2.os.
żeński
durzyłaś
mo
durzyliście
nijaki
durzyłoś
nmo
durzyłyście

męski
durzył
3.os.
żeński
durzyła
mo
durzyli
nijaki
durzyło
nmo
durzyły

forma bezosobowa: durzono
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
będę durzył
będę durzyć
1.os.
żeński
będę durzyła
będę durzyć
mo
będziemy durzyli
będziemy durzyć
nijaki
będę durzyło
będę durzyć
nmo
będziemy durzyły
będziemy durzyć

męski
będziesz durzył
będziesz durzyć
2.os.
żeński
będziesz durzyła
będziesz durzyć
mo
będziecie durzyli
będziecie durzyć
nijaki
będziesz durzyło
będziesz durzyć
nmo
będziecie durzyły
będziecie durzyć

męski
będzie durzył
będzie durzyć
3.os.
żeński
będzie durzyła
będzie durzyć
mo
będą durzyli
będą durzyć
nijaki
będzie durzyło
będzie durzyć
nmo
będą durzyły
będą durzyć
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
durzmy
2.os.
durz
2.os.
durzcie
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
durzyłbym
1.os.
żeński
durzyłabym
mo
durzylibyśmy
nijaki
durzyłobym
nmo
durzyłybyśmy

męski
durzyłbyś
2.os.
żeński
durzyłabyś
mo
durzylibyście
nijaki
durzyłobyś
nmo
durzyłybyście

męski
durzyłby
3.os.
żeński
durzyłaby
mo
durzyliby
nijaki
durzyłoby
nmo
durzyłyby

forma bezosobowa: durzono by
bezokolicznik: durzyć
imiesłów przysłówkowy współczesny: durząc
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
durzenie
Mianownik
(kto? co?)
durzenia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
durzenia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
durzeń
Celownik
(komu? czemu?)
durzeniu
Celownik
(komu? czemu?)
durzeniom
Biernik
(kogo? co?)
durzenie
Biernik
(kogo? co?)
durzenia
Narzędnik
(z kim? z czym?)
durzeniem
Narzędnik
(z kim? z czym?)
durzeniami
Miejscownik
(o kim? o czym?)
durzeniu
Miejscownik
(o kim? o czym?)
durzeniach
Wołacz
(o!)
durzenie
Wołacz
(o!)
durzenia
imiesłów przymiotnikowy czynny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		durzącydurzącydurzącydurzącedurząca
Dopełniacz
(kogo? czego?)		durzącegodurzącegodurzącegodurzącegodurzącej
Celownik
(komu? czemu?)		durzącemudurzącemudurzącemudurzącemudurzącej
Biernik
(kogo? co?)		durzącegodurzącegodurzącydurzącedurzącą
Narzędnik
(z kim? z czym?)		durzącymdurzącymdurzącymdurzącymdurzącą
Miejscownik
(o kim? o czym?)		durzącymdurzącymdurzącymdurzącymdurzącej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		durzącydurzącydurzącedurzące
Dopełniacz
(kogo? czego?)		durzącychdurzącychdurzącychdurzących
Celownik
(komu? czemu?)		durzącymdurzącymdurzącymdurzącym
Biernik
(kogo? co?)		durzącychdurzącychdurzącychdurzące
Narzędnik
(z kim? z czym?)		durzącymidurzącymidurzącymidurzącymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		durzącychdurzącychdurzącychdurzących
imiesłów przymiotnikowy bierny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		durzonydurzonydurzonydurzonedurzona
Dopełniacz
(kogo? czego?)		durzonegodurzonegodurzonegodurzonegodurzonej
Celownik
(komu? czemu?)		durzonemudurzonemudurzonemudurzonemudurzonej
Biernik
(kogo? co?)		durzonegodurzonegodurzonydurzonedurzoną
Narzędnik
(z kim? z czym?)		durzonymdurzonymdurzonymdurzonymdurzoną
Miejscownik
(o kim? o czym?)		durzonymdurzonymdurzonymdurzonymdurzonej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		durzenidurzenidurzonedurzone
Dopełniacz
(kogo? czego?)		durzonychdurzonychdurzonychdurzonych
Celownik
(komu? czemu?)		durzonymdurzonymdurzonymdurzonym
Biernik
(kogo? co?)		durzonychdurzonychdurzonychdurzone
Narzędnik
(z kim? z czym?)		durzonymidurzonymidurzonymidurzonymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		durzonychdurzonychdurzonychdurzonych
odpowiednik aspektowy: zdurzyć



Wszystkie odmiany słowa durzyć:

durz, durzą, durząc, durząca, durzącą, durzące, durzącego, durzącej, durzącemu, durzący, durzących



Zobacz słowa podobne do durzyć :

bajdurzyć, bzdurzyć, Durzyn, Durzyński, nabajdurzyć, nabzdurzyć, odurzyć, pobajdurzyć, pobzdurzyć, zadurzyć, zdurzyć

Zobacz co to jest durzyć

Zobacz podział na sylaby słowa durzyć

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa durzyć

Zobacz synonimy słowa durzyć

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter durzyć Zobacz anagramy i słowa z liter - durzyć


Wybrane słowo







Ostatnio sprawdzane
durzyć, upór, pytanie, udeptywać, kupaż, semestr, klikać, idiocić, perfumeryjny, adagio, siermiężny, alkierz, lądowy, potańcowywać, przekazywać, speckomisja, stodoła, odstroić, wasalny, zalec,
Najczęściej sprawdzane
łamaga, krótkowzroczność, gruchot, tranzytować, ćma, Łódź, Muzyka, Szczecin, pieprzyk, sprośność, współczucie, esdek, dziany, Kowal, skupić, drapać, poczerwienieć, rycerz, lacha, zlewa,


eOdmiany.pl
Zobacz inne strony tematyczne
 

eOdmiany.pl ©2024