Odmiana słowa - dwupak
Słowo dwupak to rzeczownik rodzaju męskiego rzeczowego.
Odmiana przez przypadki słowa dwupak:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||
Mianownik (kto? co?) | Mianownik (kto? co?) | |||||
Dopełniacz (kogo? czego?) | dwupaka, rzadziej dwupaku |
Dopełniacz (kogo? czego?) | ||||
Celownik (komu? czemu?) | Celownik (komu? czemu?) | |||||
Biernik (kogo? co?) | Biernik (kogo? co?) | |||||
Narzędnik (z kim? z czym?) | Narzędnik (z kim? z czym?) | |||||
Miejscownik (o kim? o czym?) | Miejscownik (o kim? o czym?) | |||||
Wołacz (o!) | Wołacz (o!) | |||||
Wszystkie odmiany słowa dwupak:
dwupakom, dwupakami, dwupakach, dwupaka, dwupakowi, dwupakiem, dwupaku, dwupaki, dwupakówZobacz słowa podobne do dwupak :
dwupalcowy, dwupalnikowy, dwuparce, dwupartyjność, dwupartyjny, dwuparzec, dwupasmowy, dwupasmówka
Zobacz podział na sylaby słowa dwupak
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
dwupak
Zobacz anagramy i słowa z liter - dwupak
Wybrane słowofenomenrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
fenomenom, fenomenami, fenomenach, fenomena, fenomenowi, fenomenem, fenomenie, fenomenu, fenomeny, fenomenów, fenomeni, ,...