Odmiana słowa - dziurawić

Słowo dziurawić to czasownik niedokonany.


Odmiana przez przypadki słowa dziurawić:

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
dziurawię
1.os.
dziurawimy
2.os.
dziurawisz
2.os.
dziurawicie
3.os.
dziurawi
3.os.
dziurawią
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
dziurawiłem
1.os.
żeński
dziurawiłam
mo
dziurawiliśmy
nijaki
dziurawiłom
nmo
dziurawiłyśmy

męski
dziurawiłeś
2.os.
żeński
dziurawiłaś
mo
dziurawiliście
nijaki
dziurawiłoś
nmo
dziurawiłyście

męski
dziurawił
3.os.
żeński
dziurawiła
mo
dziurawili
nijaki
dziurawiło
nmo
dziurawiły

forma bezosobowa: dziurawiono
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
będę dziurawił
będę dziurawić
1.os.
żeński
będę dziurawiła
będę dziurawić
mo
będziemy dziurawili
będziemy dziurawić
nijaki
będę dziurawiło
będę dziurawić
nmo
będziemy dziurawiły
będziemy dziurawić

męski
będziesz dziurawił
będziesz dziurawić
2.os.
żeński
będziesz dziurawiła
będziesz dziurawić
mo
będziecie dziurawili
będziecie dziurawić
nijaki
będziesz dziurawiło
będziesz dziurawić
nmo
będziecie dziurawiły
będziecie dziurawić

męski
będzie dziurawił
będzie dziurawić
3.os.
żeński
będzie dziurawiła
będzie dziurawić
mo
będą dziurawili
będą dziurawić
nijaki
będzie dziurawiło
będzie dziurawić
nmo
będą dziurawiły
będą dziurawić
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
dziurawmy
2.os.
dziuraw
2.os.
dziurawcie
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
dziurawiłbym
1.os.
żeński
dziurawiłabym
mo
dziurawilibyśmy
nijaki
dziurawiłobym
nmo
dziurawiłybyśmy

męski
dziurawiłbyś
2.os.
żeński
dziurawiłabyś
mo
dziurawilibyście
nijaki
dziurawiłobyś
nmo
dziurawiłybyście

męski
dziurawiłby
3.os.
żeński
dziurawiłaby
mo
dziurawiliby
nijaki
dziurawiłoby
nmo
dziurawiłyby

forma bezosobowa: dziurawiono by
bezokolicznik: dziurawić
imiesłów przysłówkowy współczesny: dziurawiąc
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
dziurawienie
Mianownik
(kto? co?)
dziurawienia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
dziurawienia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
dziurawień
Celownik
(komu? czemu?)
dziurawieniu
Celownik
(komu? czemu?)
dziurawieniom
Biernik
(kogo? co?)
dziurawienie
Biernik
(kogo? co?)
dziurawienia
Narzędnik
(z kim? z czym?)
dziurawieniem
Narzędnik
(z kim? z czym?)
dziurawieniami
Miejscownik
(o kim? o czym?)
dziurawieniu
Miejscownik
(o kim? o czym?)
dziurawieniach
Wołacz
(o!)
dziurawienie
Wołacz
(o!)
dziurawienia
imiesłów przymiotnikowy czynny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		dziurawiącydziurawiącydziurawiącydziurawiącedziurawiąca
Dopełniacz
(kogo? czego?)		dziurawiącegodziurawiącegodziurawiącegodziurawiącegodziurawiącej
Celownik
(komu? czemu?)		dziurawiącemudziurawiącemudziurawiącemudziurawiącemudziurawiącej
Biernik
(kogo? co?)		dziurawiącegodziurawiącegodziurawiącydziurawiącedziurawiącą
Narzędnik
(z kim? z czym?)		dziurawiącymdziurawiącymdziurawiącymdziurawiącymdziurawiącą
Miejscownik
(o kim? o czym?)		dziurawiącymdziurawiącymdziurawiącymdziurawiącymdziurawiącej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		dziurawiącydziurawiącydziurawiącedziurawiące
Dopełniacz
(kogo? czego?)		dziurawiącychdziurawiącychdziurawiącychdziurawiących
Celownik
(komu? czemu?)		dziurawiącymdziurawiącymdziurawiącymdziurawiącym
Biernik
(kogo? co?)		dziurawiącychdziurawiącychdziurawiącychdziurawiące
Narzędnik
(z kim? z czym?)		dziurawiącymidziurawiącymidziurawiącymidziurawiącymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		dziurawiącychdziurawiącychdziurawiącychdziurawiących
imiesłów przymiotnikowy bierny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		dziurawionydziurawionydziurawionydziurawionedziurawiona
Dopełniacz
(kogo? czego?)		dziurawionegodziurawionegodziurawionegodziurawionegodziurawionej
Celownik
(komu? czemu?)		dziurawionemudziurawionemudziurawionemudziurawionemudziurawionej
Biernik
(kogo? co?)		dziurawionegodziurawionegodziurawionydziurawionedziurawioną
Narzędnik
(z kim? z czym?)		dziurawionymdziurawionymdziurawionymdziurawionymdziurawioną
Miejscownik
(o kim? o czym?)		dziurawionymdziurawionymdziurawionymdziurawionymdziurawionej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		dziurawienidziurawienidziurawionedziurawione
Dopełniacz
(kogo? czego?)		dziurawionychdziurawionychdziurawionychdziurawionych
Celownik
(komu? czemu?)		dziurawionymdziurawionymdziurawionymdziurawionym
Biernik
(kogo? co?)		dziurawionychdziurawionychdziurawionychdziurawione
Narzędnik
(z kim? z czym?)		dziurawionymidziurawionymidziurawionymidziurawionymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		dziurawionychdziurawionychdziurawionychdziurawionych
odpowiednik aspektowy: przedziurawić



Wszystkie odmiany słowa dziurawić:

dziurawiłem, dziurawiłam, dziurawiłeś, dziurawiłaś, dziurawił, dziurawiła, dziurawiło, dziurawiliśmy, dziurawiłyśmy, dziurawiliście, dziurawiłyście



Zobacz słowa podobne do dziurawić :

dziurawcowate, dziurawcowaty, dziurawiec, dziurawieć, dziurawka, dziurawy, podziurawić, przedziurawić

Zobacz co to jest dziurawić

Zobacz podział na sylaby słowa dziurawić

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa dziurawić

Zobacz synonimy słowa dziurawić

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter dziurawić Zobacz anagramy i słowa z liter - dziurawić


Wybrane słowo







Ostatnio sprawdzane
dziurawić, kształcić, odpodobnienie, komponować, wypocząć, przyślepiać, obałamucać, antykościół, tip, latarnia, waltornistka, stanica, odhukać, powytłukiwać, Rodak, Korzec, nieuchronność, Swift, obopólność, astronomia,
Najczęściej sprawdzane
łamaga, krótkowzroczność, gruchot, tranzytować, ćma, Łódź, sprośność, pieprzyk, współczucie, Muzyka, Szczecin, zlewa, drapać, esdek, dziany, Kowal, skupić, poczerwienieć, rycerz, lacha,


eOdmiany.pl
Zobacz inne strony tematyczne
 

eOdmiany.pl ©2024