Odmiana słowa - dziwaczyć

Słowo dziwaczyć to czasownik niedokonany.


Odmiana przez przypadki słowa dziwaczyć:

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
1.os.
2.os.
2.os.
3.os.
3.os.
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
1.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

męski
2.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

męski
3.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

forma bezosobowa: dziwaczono
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
będę dziwaczył
będę dziwaczyć
1.os.
żeński
będę dziwaczyła
będę dziwaczyć
mo
będziemy dziwaczyli
będziemy dziwaczyć
nijaki
będę dziwaczyło
będę dziwaczyć
nmo
będziemy dziwaczyły
będziemy dziwaczyć

męski
będziesz dziwaczył
będziesz dziwaczyć
2.os.
żeński
będziesz dziwaczyła
będziesz dziwaczyć
mo
będziecie dziwaczyli
będziecie dziwaczyć
nijaki
będziesz dziwaczyło
będziesz dziwaczyć
nmo
będziecie dziwaczyły
będziecie dziwaczyć

męski
będzie dziwaczył
będzie dziwaczyć
3.os.
żeński
będzie dziwaczyła
będzie dziwaczyć
mo
będą dziwaczyli
będą dziwaczyć
nijaki
będzie dziwaczyło
będzie dziwaczyć
nmo
będą dziwaczyły
będą dziwaczyć
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
2.os.
2.os.
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
dziwaczyłbym
1.os.
żeński
dziwaczyłabym
mo
dziwaczylibyśmy
nijaki
dziwaczyłobym
nmo
dziwaczyłybyśmy

męski
dziwaczyłbyś
2.os.
żeński
dziwaczyłabyś
mo
dziwaczylibyście
nijaki
dziwaczyłobyś
nmo
dziwaczyłybyście

męski
dziwaczyłby
3.os.
żeński
dziwaczyłaby
mo
dziwaczyliby
nijaki
dziwaczyłoby
nmo
dziwaczyłyby

forma bezosobowa: dziwaczono by
bezokolicznik: dziwaczyć
imiesłów przysłówkowy współczesny: dziwacząc
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
Mianownik
(kto? co?)
Dopełniacz
(kogo? czego?)
Dopełniacz
(kogo? czego?)
Celownik
(komu? czemu?)
Celownik
(komu? czemu?)
Biernik
(kogo? co?)
Biernik
(kogo? co?)
Narzędnik
(z kim? z czym?)
Narzędnik
(z kim? z czym?)
Miejscownik
(o kim? o czym?)
Miejscownik
(o kim? o czym?)
Wołacz
(o!)
Wołacz
(o!)
imiesłów przymiotnikowy czynny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)
dziwaczącydziwaczącydziwaczącydziwaczącedziwacząca
Dopełniacz
(kogo? czego?)
dziwaczącegodziwaczącegodziwaczącegodziwaczącegodziwaczącej
Celownik
(komu? czemu?)
dziwaczącemudziwaczącemudziwaczącemudziwaczącemudziwaczącej
Biernik
(kogo? co?)
dziwaczącegodziwaczącegodziwaczącydziwaczącedziwaczącą
Narzędnik
(z kim? z czym?)
dziwaczącymdziwaczącymdziwaczącymdziwaczącymdziwaczącą
Miejscownik
(o kim? o czym?)
dziwaczącymdziwaczącymdziwaczącymdziwaczącymdziwaczącej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie
pozostałe
Mianownik
(kto? co?)
dziwaczącydziwaczącydziwaczącedziwaczące
Dopełniacz
(kogo? czego?)
dziwaczącychdziwaczącychdziwaczącychdziwaczących
Celownik
(komu? czemu?)
dziwaczącymdziwaczącymdziwaczącymdziwaczącym
Biernik
(kogo? co?)
dziwaczącychdziwaczącychdziwaczącychdziwaczące
Narzędnik
(z kim? z czym?)
dziwaczącymidziwaczącymidziwaczącymidziwaczącymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)
dziwaczącychdziwaczącychdziwaczącychdziwaczących



Wszystkie odmiany słowa dziwaczyć:

dziwacz, dziwaczą, dziwacząc, dziwacząca, dziwaczącą, dziwaczące, dziwaczącego, dziwaczącej, dziwaczącemu, dziwaczący, dziwaczących




Zobacz słowa podobne do dziwaczyć :

dziwaczeć, dziwaczek, dziwaczka, dziwaczkowate, dziwaczkowaty, dziwaczniej, dziwaczniejszy, dziwaczność, dziwaczny


Zobacz co to jest dziwaczyć

Zobacz podział na sylaby słowa dziwaczyć

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa dziwaczyć

Zobacz synonimy słowa dziwaczyć

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter dziwaczyć Zobacz anagramy i słowa z liter - dziwaczyć




eOdmiany.pl ©2024