Odmiana słowa - imiennik
Słowo imiennik to rzeczownik rodzaju męskoosobowego.
Odmiana przez przypadki słowa imiennik:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||
Mianownik (kto? co?) | Mianownik (kto? co?) | |||||
Mianownik deprecjatywnie | ||||||
Dopełniacz (kogo? czego?) | Dopełniacz (kogo? czego?) | |||||
Celownik (komu? czemu?) | Celownik (komu? czemu?) | |||||
Biernik (kogo? co?) | Biernik (kogo? co?) | |||||
Narzędnik (z kim? z czym?) | Narzędnik (z kim? z czym?) | |||||
Miejscownik (o kim? o czym?) | Miejscownik (o kim? o czym?) | |||||
Wołacz (o!) | W : | |||||
Wołacz deprecjatywnie | ||||||
Wszystkie odmiany słowa imiennik:
imiennikom, imiennikami, imiennikach, imiennika, imiennikowi, imiennikiem, imienniku, imiennicy, imienniki, imiennikówZobacz słowa podobne do imiennik :
imiennictwo, imienniczka, imienniczy, imienność, imienny, współimiennik
Zobacz podział na sylaby słowa imiennik
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
imiennik
Zobacz synonimy słowa imiennik
Zobacz anagramy i słowa z liter - imiennik
Wybrane słowo